Karol czy to autyzm?

[barpan]

Szanowna Pani Profesor, od pewnego czasu obserwuje niepokojące mnie zachowania mojego 11 miesięcznego synka. Karol urodził się przez cesarskie cięcie w 41 tygodniu ciąży (zielone wody, grożąca zamartwica płodu). Nie chciał pić mleka z piersi, prężył się i płakał, dlatego postanowiłam ściągać pokarm i karmić go z butelki. I tak do siódmego miesiąca, aż miałam mało pokarmu. Od tego czasu podaje mu mleko sztuczne. Dość często ulewał przy podawaniu mu mojego pokarmu a teraz już nie. Kładzenie na brzuszku Karola często kończyło się płaczem. Karol od pierwszych miesięcy lubił być noszony plecami przylegającymi do moich piersi i to się nie zmieniło. Gdy noszę go na rękach nie chcę się przytulać i być zwrócony twarzą w twarz, tylko odpycha się i muszę go nosić bokiem albo od siebie twarzą na zewnątrz. Niepokoi mnie, że nie chcę od pewnego czasu położyć się na pleckach w wanience, tylko na siedząco się myje. Zawsze lubił się kąpać, cieszył się jak mówiłam mu, że idziemy ciap ciap. Zauważyłam również, że gdy stoi przy oknie lub drzwiach i zdarzy mu się uderzyć w nie głową to po chwili znów uderza raz lub dwa. Tak samo robi, gdy stuknie głową o moją głowę. Wcześniej zasypiając niekiedy bił głową na boki. Pediatra stwierdził, że dziecko może tak uderzać główką na boki z bólu przy ząbkowaniu. Karol nie lubi być myty, wycierany a także smarowany kremem w okolicy ust i nosa. Dość często Karol bije ręką innych po twarzy i gdy mu się zabrania złości się. Ostatnio byliśmy
z nim u znajomych, którzy mają dwójkę dzieci. Było dość głośno i gdy syn znajomych, co pewien czas coś krzyczał Karol reagował płaczem. Zauważyłam, że nie lubi jak jest gwarno np.jak jest u nas dużo gości, jest wtedy płaczliwy i ciężko go czymś zająć. Niepokoiły mnie niekiedy przebudzenia w dzień Karola. Przebudzał się z płaczem i przerażeniem w oczach, podnosząc wyprostowane ręce. Na wizycie lekarz stwierdził, że to przejdzie. Jednak dalej zdarza się to raz na jakiś czas. Karol boi się odkurzacza i miksera, jednak niekiedy jak pokaże mu jak to działa to mu przechodzi. Na co dzień Karol jest pogodnym dzieckiem, często się śmieje i lubi towarzystwo. Jednak są dni, że marudzi, złości się gdy czegoś nie dostanie i muszę ciągle być przy nim. Dużo wymusza jęczeniem. Ruchowo rozwija się dobrze, raczkuje ładnie, chodzi za rączkę a także przy meblach itp. Karol jest bardzo pojętny, jeśli chodzi o naśladowanie - pokazuje papa, daje buzi, przybija piątkę, robi kosi kosi stopami, pokazuje rączkami jak śpiewa mu się „sroczkę”, zaczął pokazywać gdzie jest – oko, nos, ucho; kiwa głową na nie i tak, przy muzyce zaczyna tańczyć ruszając rączkami i uginając nóżki. Mało pokazuje palcem, raczej wyciąga całą dłoń. Jeśli chodzi o jedzenie, nie ma z nim większych problemów, je wszystko – jest małym głodomorkiem. Najbardziej smakują mu chyba obiadki, które mu gotuje. Niekiedy tylko nie dopija mleka. Z mówieniem jest różnie były momenty, że dużo mówił tata, baba, mama, miau, pa, da, ba, nein, gaga, dada itp., teraz mało mówi najczęściej mama. Pytany o różne przedmioty lub osoby reaguje szukając wzrokiem i niekiedy pokazuje ręką lub podaje dana rzecz, jeśli o to proszę. Przepraszam za chaotyczność, chciałam jak najwięcej opisać mojego syna i jego zachowania. Proszę Panią o udzielenie mi pomocy, co mam robić, czy powinnam się udać do jakiejś placówki? Nie wiem czy przesadzam czy te zachowania mogą wskazywać na podłoże autystyczne? Z góry dziękuję za odpowiedz.   

[Jagoda]

Droga Mamo Karola, wystarczająca jest charakterystyka nienormatywnych zachować, by się niepokoić. Fakt, że Synek naśladuje jest ważną informacją, która pozwala mieć nadzieję, że zburzenia nie są głębokie. Tym niemniej należy rozpocząć intensywną stymulację. Nadwrażliwość na dotyk, niechęć do kontaktu twarzą w twarz nie tworzą prawidłowych warunków do uczenia się mowy, a tym samym do dalszego rozwoju dziecka. Bardzo niepokojący jest regres w rozwoju mowy, bo taki objaw może wskazywać na spektrum autyzmu.
Zachęcam do rozpoczęcia ćwiczeń stymulujących, szczególnie do wdrożenia programu słuchowego ("Słucham i uczę się mówić").
Brak gestu wskazywania palcem świadczy o nieuformowanym polu wspólnej uwagi. Pokazywanie ręką to komunikat "daj mi to", a pokazywanie palcem "popatrz na to". To zupełnie inne przekazy.
Nie pisała Pani, czy Synek ogląda ilustracje w książeczkach, to ważny aspekt budowania wspólnego pola uwagi.
Karolek jest mały, to daje ogromne możliwości kształtowania prawidłowego rozwoju, ale terapia musi być codzienne, a na pierwsze efekty będzie Pani czekać kilkanaście tygodni. Dlatego warto mieć wspierającego terapeutę.

Serdecznie pozdrawiam
JAgoda Cieszyńska

[barpan]

Witam,
Bardzo dziękuję za szybką odpowiedz i wskazowki jakie podjac dzialanie. Karol od niedawna koncentruje się na obrazkach w książkach, pokazuje mu palcem co znajduje sie na danej stronie i opowiadam. On patrzy i kieruje wzrok na rysunki i tak do końca książki. Mam nadzieje, ze to dobry znak i jego zainteresowanie nie minie. Czekamy na materiały i będziemy ćwiczyć jak najwięcej aby Karol rozwijał mowę.
Z pozdrowieniami
Barbara

[Jagoda]

Droga Pani Barbaro, bardzo się cieszę, że Karolek potrafi patrzeć na obrazki. Proszę pokazywać jego paluszkiem, pytać "co to?" i pokazując palcem dziecka odpowiadać "Kurka ko ko" itp.
Serdecznie pozdrawiam
JAgoda Cieszyńska