Forum Serwisu Logopedycznego

Witam panią profesor,
wiem że tak na odległość jest ciężko zdiagnozować ale proszę o pomoc..
Moj synek ma 2lata i 4 miesiące. Mało mówi, mówi mama czasem, papa bez problemu, hau hau jak jest bajka w tv z pieskiem dougge, kwa kwa  jak jest bajka z kaczka :) naśladuje kotka jak go poproszę ale bardzo rzadko. KOntakt wzrokowy jest, ale ograniczony czasem lub czasem krótkochwilowy. Jest bardzo żywiołowym dzieckiem, potrafi ciągle biegać lub skakać. Ostatnio nauczył się piszczeć co bardzo mnie denerwuje. Wiem że mnie testuje ponieważ kiedyś podchodził pare razy i mnie szczypał po nodze i patrzył czy reaguje czy nie.. czy mnie boli czy nie za bardzo. Ponieważ często ciągnie mnie za włosy, to też wie że to mnie boli ale czasem robi to wyrywając mi po jednym włosku np zasypiajac. Bardzo lubi sie bawić moimi włosami. Ale gdy mowie żeby przestał bo to mame boli to przestaje na jakis czas.. Gdy proszę żeby dał buzi, bez problemu daje. Zeby przyszedł do mnie lub przytulił tez. Bardzo lubi się ze mną bawić, leżeć i przytulać, bawić sie w akuku, bardzo lubi bawić sie rożnymi zabawkami. Samochodami jeździ po całym domu i na ciężaróce też wozi sporo rzeczy. Czasem pokazuje oko lub nos ale po chwili bardzo się denerwuje. Denerwuje się też gdy go proszę zeby cos pokazał lub przyniósł. Zaczyna rzucać się i drzeć się. Ja staram się opanowywać ale już nie mam siły. Puszczają mi nerwy ponieważ błagania, tłumaczenie i stanowczość nic nie daje. Jest tylko gorzej. Teraz gdy dostanie klapsa popłacze ale sie szybko uspokaja. Wiem że to moja porażka, ale starałam się do tej pory. Martwi mnie to że wieczorem gdy kladziemy go spać razem z tatą, do mnie sie przytula a ojca odpycha. Nie chce by go dotykał. Dodam, ze problemy wychowawcze wplywaja na relacje moje z mężem. Po prostu nie dajemy sobie rady. Mąż jest bardzo nerwowy i od małego trząsł synkiem, krzyczał i Wiktor teraz moze tak reaguje. Ja jako matka daje mu dużo miłości ale synek bardzo źle reagował od małego na nasze kłótnie. Kłócił sie z ojcem stając w mojej obronie. Mąż obwinia mnie za to jaki jest synek, ponieważ często oglądał tv. Ja chcąc mieć spokoj od płaczu i dawałam mu to co chciał. Może nie dorosłam do bycia matką, a może po prostu mąż zamiast mnie wspierać krytykuje a dziecko powoli odcina się od niego widząc jak nas traktuje. Dodam też że mąz od małego jąka sie z powodu bicia przez ojca. Jego brat też późno zaczął mówic ( ok 4 roku życia). Synek to bardzo pogodne dziecko, cieszy się i tańczy gdy leci muzyka w tv, skaka gdy leci jego ulubiona bajka a ma ich ok 5. Telefon opanował do stopnia lepszego niż moja mama. Potrafi włączyc you tube i oglądać bajki ( martwi mnie to że w języku obcym czasem) dodam również ze mieszkamy w anglii. Słuch sprawdzony. Ponieważ gdy ogląda tv czasem nie reaguje na wołanie. Odwraca się gdy krzyczę lub wołam kilkakrotnie lub głosniej. Sam je wszystko. Sam przynosi kubek gdy chce pić a nawet dwu litrową butelke z sokiem. Z dziećmi bawi sie biegając za sobą lub skacząc na trampolinie. Bawi się jak normalne dziecko. Do każdego dziecka które spotka czy na ulicy czy placu zabaw podchodzi i się uśmiecha. Robi cześć jak mu powiem :) Bardzo dobrze reaguje na polecenia podaj reke, czy nogę jak go ubieram. Wstan lub usiądz. Chodz do mnie, wracaj, zamknij drzwi itp. Ale na inne polecenia typu przynieś czy odnieś reaguje złościa, bo ciagle czegos od niego chce :) Nie chce za długo na cos czekać, ma być juz najlepiej w tej chwili np ciastko. Bardzo dobrze reaguje np żeby dał mi to co trzyma w rączce, np kubek, mowie oddaj mamusi, pokazując mu żeby dał do ręki, to daje. Tylko to mnie denerwuje że jak cos nie po jego myśli lub nudzi sie to mogłby piszczeć i marudzić cały czas.. Podejrzewałam że to moja wina, bo nigdy nie chciał książek ogladac. A ja myslałam że sam wszystkiego powoli sie nauczy.. Ale tak nie jest
Proszę o pomoc..

Droga Mamo Dwulatka, zachowania Synka są bardzo niepokojące, konieczna jest terapia, która będzie skuteczna, gdy Rodzice będą się wspierać. Jeżeli mąż doświadczył przemocy w dzieciństwie potrzebuje pomocy, by to doświadczenie przepracować i nie powtórzyć tych zachowań wobec własnego dziecka. To niestety Pani musi mu pomóc. W Polsce poleciłabym psychologa, ale w Anglii to na Panią spada ta praca. Piszę praca, bo wiem, że to wymaga dużego wysiłku, by partnerka pokazała mężowi, jak jest dla niej  i całej rodziny ważny. Gdy dziecko pojawia się na świecie  mężczyzna, który nie doświadczył miłości w dzieciństwie traci poczucie bezpieczeństwa. a jeśli dziecko rozwija się nieprawidłowo zupełnie sobie z tym nie radzi.   Ma więc Pani poniekąd dwoje dzieci, którym trzeba pomóc.

Mieszka Pani za granicą, nie ma Pani wsparcia rodziny, ale ma Pani ważny cel w życiu, uratować dziecko. Pani takie potrzebuje wsparcia od męża. Mam nadzieję, że nie śpicie w jednym łóżku z dzieckiem (mogę tak przypuszczać na podstawie Pani opisu). gorąco radzę tego zaniechać i odbudować swoje życie erotyczne, które jest bardzo ważnym czynnikiem w relacji małżeńskiej.

Przede wszystkim proszę CAŁKOWICIE wyeliminować telewizję.
Niezwykle ważna dla prawidłowego rozwoju dziecka jest eliminacja  prawopółkulowych stymulacji,  co oznacza CAŁKOWITĄ rezygnację z telewizji, nie może ona być włączona, mimo, że dziecko nie patrzy na ekran. Należy zrezygnować z radia, komputera, gier w telefonie komórkowym, radia w samochodzie.    Chodzi o to, że dźwięki płynące z medium nie pozwalają dziecku na słuchanie mowy z otoczenia, uczenia się prowadzenia NAPRZEMIENNEJ ROZMOWY i rozumienia społecznych przekazów niewerbalnych (mimika, wyraz oczu itp).
Jest wiele badań na ten temat:
Michel Desmurget, (2012)Teleogłupianie. O zgubnych skutkach oglądania telewizji (nie tylko przez dzieci), Wyd. Czarna Owca
Small G., Vorgan G. (2011), iMózg. Jak przetrwać technologiczną przemianę współczesnej umysłowości. Poznań: Wydawnictwo Vesper
Carr N. (2012),  Płytki umysł. Jak internet wpływa na nasz mózg, przeł. K. Rojek, Warszawa: Helion
Manfred Spitzer (2013), Cyfrowa demencja. W jaki sposób pozbawiamy rozumu siebie i swoje dzieci, Słupsk: Wydawnictwo Dobra Literatura.
Rainer Patzlaff, (2008) Zastygłe spojrzenie, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls
Jagoda Cieszyńska-Rożek (2014) Wpływ wysokich technologii na rozwój poznawczy dzieci w wieku niemowlęcym i poniemowlęcym, [w:] (red.) A. Ogonowska, G. Ptaszek, Człowiek, technologia, media. Konteksty kulturowe i psychologiczne. Wyd. Impuls

Nie może Pani pozwolić na wyrywanie włosów, ani na żadne akty agresji ze strony dziecka. Trzeba przytrzymać rękę  stanowczo powiedzieć: "nie wolno".
Napisała Pani : "Kłócił sie z ojcem stając w mojej obronie". Nie wiem, co to oznacza, że się kłócił, bo przecież nie mówi!

Oto sugestie do terapii, która powinna być prowadzona CODZIENNIE, około 2 godziny.
Najważniejsze zalecenia do pracy  terapeutycznej: Słuchanie wypowiedzi językowych Program Słucham i uczę się mówić - Samogłoski i wykrzyknienia, Wyrażenia dźwiękonaśladowcze,  po pojawieniu się pierwszych samogłosek i wyrażeń dźwiękonaśladowczych wprowadzane są Sylaby i rzeczowniki (wszystkie cztery części - codziennie inną) oraz Sylaby i czasowniki l. pojedyncza, 20 minut dziennie (www.arson.pl). Istotne, by dziecko słuchało w słuchawkach, w celu eliminacji innych bodźców słuchowych. Słuchanie można podzielić na dwie lub trzy sesje.
Po wysłuchaniu programu wspólnie z dzieckiem oglądamy ilustracje w zeszytach "Kocham czytać" i staramy się by dziecko powtarzało sylaby. Warto też bawić się z użyciem obrazków przedstawiających różne sytuacje nazwane samogłoskami i wyrażeniami dźwiękonaśladowczymi ("Samogłoski" "Czytanie symultaniczne - wyrażenia dźwiękonaśladowcze" - www.konferencje-logopedyczne.pl,). "Moje pierwsze słowa (www.wir-wydawnictwo.com).A. Kosiba Samogłoski oraz  Gdzie jest A? (www.konferencje-logopedyczne.pl)
 A. Bala "Przedszkolak kocha czytać" (www.we.pl)
Czytanie globalne - układanie podpisów pod zdjęciami członków rodziny (MAMA, TATA, imię dziecka,  oraz pod zdjęciami domowników wykonujących podstawowe czynności (JE, ŚPI, PIJE, STOI, JEDZIE, SIEDZI, GOTUJE). Wszystkie podpisy czcionką Arial 36 pkt.
Można także czytać z dzieckiem książeczki stymulujące rozwój mowy "Pojazdy" "Na wsi" "Na łące" (www.konferencje-logopedyczne.pl)
   Ponieważ brak mowy wpłynie na dalszy rozwój intelektualny dziecka, także emocji i zachowań społecznych, budowanie systemu językowego jest priorytetem w terapii. 
Ćwiczenia rozwojowe, dla dzieci od 3 miesiąca do 6 roku życia  są opisane w książce "Wczesna interwencja terapeutyczna" - www.we.pl oraz w książce "Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci" (www.konferencje-logopedyczne.pl). Spektrum autyzmu omówione jest w książce "Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych" www.konferencje-logopedyczne.pl).  Tu omawiam także szczególne zadania dla ojca i rodzeństwa.
    Wszystkie ćwiczenia muszą się pojawić codziennie, każde trwać 3-4 minuty.  Każde konkretne ćwiczenie, polecenie może być powtórzone dwa razy.

Ważne są ćwiczenia naśladownictwa. Rysowanie równoległe - zamiast ołówka czy zwykłych kredek należy użyć kredek-kamyczków. Rysować linie pionowe, poziome, koliste formy,  ślimaczki. Proponować dorysowywanie sznurków do narysowanych baloników, czy łodyżek do kwiatów.
Ważne jest składanie obrazków z 2 , potem z 3 części.
A przede wszystkim konsekwentne postępowanie wychowawcze. Najbliższe 12 miesięcy wyznaczą całą przyszłość chłopca.


Serdecznie pozdrawiam
JAgoda Cieszyńska