Forum Serwisu Logopedycznego

Witam serdecznie. Bardzo proszę Panią Profesor o pomoc. Około 13 miesiąca zauważyłam u córci, że zachowuje się inaczej niż rówieśnicy. Kontakt z nią był zerowy, nie wypowiadała żadnych słów, brak kontaktu wzrokowego,bała się dotknąć  piasku, trawy, bujania, brak reagowania na imię, to nasza wina, gdyż córcia oglądała dużo bajek. Zaczęliśmy działać, ograniczylismy bajki, córcia trafiła na terapię Si oraz do logopedy. Do tego momentu, czyli 22 miesiąc,  zauważyliśmy poprawę,  córcia uśmiecha się dużo, jest kontakt wzrokowy,  ale nie zawsze, uśmiecha się do obcych, niestety bardzo mało pokazuje( tak mi się wydaje, że powinna więcej)  z mowa też slabo- mówi tylko: pa pa, hau, mu, brum brum, si, ha ha ta(tak) nie. Nie mówi mama ani tata, ale jeśli zapytam gdzie jest tata, to spojrzy na tatę.  Dużo jej czytam, pokazuje obrazki, słuchamy Wyrażenia dzwiekonasladowcze i Samogłoski i Wykrzyknienia,  ale nie w słuchawkach (tak nam poradziła logopeda, z uwagi na to, że córcia jest nadwrażliwa,  zaraz się zlosci).  Ma bardzo słaba uwagę, nie potrafi się na czymś dłużej skupić. Lubi chodzić swoimi ścieżkami. Często kręci się w kółko, kilka razy dziennie, ale krótko.Do momentu kiedy nie zaczęła chodzić 16,5miesiąca, to siedziała i tupala  często piętami o podłogę.Lubi karmić lale,  misia, daje nam pić, jeść, buduje wieże z 8 klocków, lubi przeglądać się w lustrze, ubiera okulary, czapki,  szaliki, naśladuje dość sporo, ale nie wiem czy to nie za mało na ten wiek.Ćwiczymy pokazywanie obrazków( zwierzątka, owoce, warzywa, itd, wykonuje to bezbłędnie, natomiast na zajęciach tego nie robi.Lubi oglądać książeczki, czasami szybko je tylko wertuje.Nie interesują ja w ogóle zwierzęta, samochody, czasem mam wrażenie jakby miała małą  ciekawość świata.Często jak nie jest po jej myśli to się zlosci i płacze, często jak mamy wrócić do domu że spacerku. Z jedzeniem raczej nie ma problemu.Widzę,  że dużo rozumie jak pytamy ja w domu, ale nie zawsze chce coś pokazać,  panie na zajęciach mówią,  że na to ile z nią pracują,  to mało sie nauczyła i powinna więcej już w tym wieku umieć. Zajęcia logopedyczne ma 2 razy w tygodniu po 45 minut i raz w tygodniu zajęcia Si. Martwię się, gdyż Panie widzą największy problem nie w braku mowy, tylko w tym, że córcia mało powtarza, że ma opóźniony rozwój intelektualny. Sama już nie wiem co o tym myśleć, dodam tylko,  że córcia ma też bardzo mały kontakt z dziećmi. Mam straszny mętlik w głowie,  bardzo proszę Pani Profesor o poradę i pomoc,  gdzie mam się zgłosić.

Droga Pani Natalio, Córeczka ma wystarczająco dużo niepokojących zachowań, by natychmiast, konsekwentnie rozpocząć stymulację. Przede wszystkim zero telewizji, nie chodzi o ograniczenie, ale CAŁKOWITĄ eliminację.Telewizja, nie może być włączona, mimo, że dziecko nie patrzy na ekran. Należy zrezygnować z radia, komputera, gier w telefonie komórkowym, radia w samochodzie.  Należy usunąć baterie ze wszystkich dźwiękowych zabawek.  Chodzi o to, że dźwięki płynące z medium nie pozwalają dziecku na słuchanie mowy z otoczenia, uczenia się prowadzenia NAPRZEMIENNEJ ROZMOWY i rozumienia społecznych przekazów niewerbalnych (mimika, wyraz oczu itp).
Słuchanie musi być w słuchawkach, inaczej to nie ma sensu, bo dziecko potrafi  psychologicznie wyłączyć słuchanie dźwięków werbalnych i słuchać jedynie dźwięków niewerbalnych z otoczenia.
Nie wiem jak prowadzona jest terapia SI, ale może zrobić więcej szkody niż pożytku. Przede wszystkim dziecko uczy się, że nie włada swoim ciałem (terapeuta wozi na deskorolce, huśta, buja w kocu itp). Na zajęciach SI stymuluje się prawą i lewą rękę, co prowadzi do oburęczności uniemożliwiającej kształtowanie się lewej kory mózgu jako dominującej do przetwarzania języka.
Po wysłuchaniu programu słuchowego wspólnie z dzieckiem oglądamy ilustracje w  książeczkach - "Na wsi", "Na łące", "Pojazdy"  www.centrummetodykrakowskiej.pl).

Proszę na stronie www.szkolakrakowska.pl oszukać terapeuty Metody Krakowskiej w pobliżu Pani miejscowości. Córeczka jest mała, może powrócić na właściwą ścieżkę rozwoju, ale konieczna jest systemowa terapia.
Gdyby nie mogła Pani przekonać rodziny do likwidacji tv, polecam lektury:

Michel Desmurget, (2012)Teleogłupianie. O zgubnych skutkach oglądania telewizji (nie tylko przez dzieci), Wyd. Czarna Owca
Small G., Vorgan G. (2011), iMózg. Jak przetrwać technologiczną przemianę współczesnej umysłowości. Poznań: Wydawnictwo Vesper
Carr N. (2012),  Płytki umysł. Jak internet wpływa na nasz mózg, przeł. K. Rojek, Warszawa: Helion
Manfred Spitzer (2013), Cyfrowa demencja. W jaki sposób pozbawiamy rozumu siebie i swoje dzieci, Słupsk: Wydawnictwo Dobra Literatura.
Rainer Patzlaff, (2008) Zastygłe spojrzenie, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls
   
   
Jagoda Cieszyńska-Rożek (2014) Wpływ wysokich technologii na rozwój poznawczy dzieci w wieku niemowlęcym i poniemowlęcym, [w:] (red.) A. Ogonowska, G. Ptaszek, Człowiek, technologia, media. Konteksty kulturowe i psychologiczne. Wyd. Impuls



Artykuły w Internecie:
http://warszawa.gazeta.pl/warszawa/1,34862,18148052,Tablet_nie_nauczy_dziecka_mowic_ani_nawiazywac_kontaktow.html

http://mataja.pl/2014/06/czy-wiesz-jak-telewizor-puszczony-w-tle-dziala-na-twoje-dziecko/


Serdecznie pozdrawiam
JAgoda CIeszyńska

Witam Pani Profesor.
Bardzo dziękuję za tak szybką odpowiedź. Chcielibyśmy jak najszybciej spotkać się z terapeutą.  Jesteśmy z okolic Bydgoszczy,  czy mogłaby Pani polecić terapeute.  Z góry dziękuję za odpowiedź. 
Pozdrawiam
Natalia

Droga Pani Natalio, w Bydgoszczy pracuje cudowna terapeutka Barbara Bauman Bielawska (kontakt  www.szkolakrakowska.pl).

Serdecznie pozdrawiam
JAgoda Cieszyńska