Forum Serwisu Logopedycznego

Witam Panią Profesor

Bardzo proszę o radę.
Zgłosili się do mnie rodzice dziewczynki 3,6 z prośbą o pomoc. Dziecko nie mówi. Rodzina pochodzi z Ukrainy. Tata jest w Polsce od roku, mama wraz z córką 4 miesiące. Tata opanował język polski w sposób komunikatywny, mama także trochę już mówi ale dużo rozumie w naszym języku.

Dziecko urodziło się o czasie, jednak dostało 9 punktów z powodu zasinienia po porodzie. Problemem rodziców jest duża nadpobudliwość ruchowa dziecka oraz brak mowy.

Oto moje spostrzeżenia odnośnie dziecka: wielka nadpobudliwość dziewczynki, wybiórcza uwaga, słaba koncentracja. Występuje wspólne pole uwagi i intencja komunikacyjna. Dziewczynka dobiera takie same obrazki, kategoryzuje ze względu na kolory. Jest zabawa tematyczna- karmi lalę i misia, gotuje obiad, itp. Lateralizacja jest nie ustalona. W sześciu próbach ręki- 4 razy prawa, 2 razy lewa, prawa noga, prawe ucho, z okiem miałam problem- dziewczynka nie rozumiała polecenia. Dziewczynka podjęła próbę  rysowania kreski i krzyżyka, choć nie dokładnie i z małą precyzją, zauważalna jest słaba koordynacja wzrokowo-ruchowa. Dziecko potrafiło dopasować figury do kształtów w sposób prawidłowy.

Jeśli chodzi o mowę to w swoim ojczystym języku dziecko nie mówiło. Na Ukrainie była poddana diagnozie. Było podejrzenie zagrożenia autyzmem. Stosowany był Tomatis. Dziecko dostało leki uspakajające. Od niedawna dziewczynka zaczęła wypowiadać pojedyncze słowa w języku polskim. Okazało się, że mama była w poradni PP i Pani pedagog zasugerowała Metodę Krakowską, ale nie objaśniła za bardzo na czym polega. Mama sama "przekopała" internet i zaczęła sama pracować tą metodą. Byłam pod wielkim wrażeniem ile jej udało się zrobić w ciągu 2 tygodni. Dziewczynka opanowała samogłoski i jest na etapie dźwiękonaśladowczym. Mama stosuje jednak metodę gratyfikacji w postaci słodyczy co wyraźnie odradziłam z powodu chociażby dużej nadpobudliwości dziecka.

Chciałabym pomóc tej rodzinie i dlatego moje pytanie do Pani: jak prowadzić takie dziecko? Dziewczynka nie opanowała języka ojczystego matki (nie posługuje się nim), czy mogę prowadzić terapię w języku polskim w takiej sytuacji? A mama w jakim języku ma ćwiczyć z dzieckiem, jak do małej mówić? Nadmienię, że rodzina przyjechała do Polski na stałe. Mama chcę posłać ją od września do przedszkola.

Bardzo proszę o radę.

Ewa

Droga Pani Ewo, opisana przez Panią sytuacja jest niezwykle trudna psychologicznie. Gdyby to było dziecko z opóźnionym rozwojem mowy optowałabym za praca nad językiem etnicznym. Ale brak mowy w wieku 3;6 potwierdza zaburzenie ze spektrum autyzmu. Skoro rodzice  pozostaną w Polsce i dziecko podejmie edukację w tym języku należy zdecydować się na język polski w terapii. W sytuacji zaburzeń jesteśmy zmuszeni do takich decyzji.
Mama podczas ćwiczeń powinna strać się formułować komunikaty w języku polskim i intensywnie uczyć się tego języka.
Proszę ćwiczyć prawą rękę, wyniki uprawniają do takiej decyzji. Bardzo ważne jest zastosowanie programu słuchowego.

Serdecznie pozdrawiam
Jagoda Cieszyńska

Bardzo dziękuję za pomoc. Zabieramy się do pracy. Pozdrawiam.

Ewa