Forum Serwisu Logopedycznego

Jestem instruktorem sztuk walki i przez ostatnie 15 lat widziałem dramatyczny wzrost liczby trenowanych przeze mnie uczniów z zespołem Aspergera. Jedną z rzeczy, które zauważam, a których nie widzę w niczym, co przeczytałem na temat tego stanu, są dolegliwości fizyczne, które towarzyszą dolegliwościom psychologicznym / neurologicznym.

Moja osobista obserwacja w tym czasie jest taka, że ​​wszyscy z nich wydają się mieć bardzo napięte biodra i nie mają takiego samego zakresu ruchu jak ich rówieśnicy. Mają bardzo ograniczoną zdolność równowagi. Żadnemu z nich nie wydaje się, że obraca podstawę jednej nogi i jest w stanie unieść drugą nogę ponad biodro. Wydaje się również, że wszyscy mają bardzo słabe napięcie mięśniowe i nie rozwijają się fizycznie z rówieśnikami. Chociaż czasami mogą być odłączeni od ludzi wokół siebie, wydaje się również, że są również odłączeni od własnego ciała.

Mam dobry wskaźnik sukcesu w motywowaniu ich i zachęcaniu do silnego wysiłku. Ale nawet kiedy to robią, wydają się ograniczone w swoich fizycznych możliwościach. Jakieś spostrzeżenia?

Myślę, że każdy kto pracuje z osobami z Zespołem Aspergera zwraca uwagę na inne sfery ich funkcjonowania. My, terapeuci pracujący Metodą Krakowską, pracujemy z dzieckiem przy stoliku, możemy więc precyzyjniej ocenić lub scharakteryzować pewne zachowania o charakterze emocjonalnym, społecznym, ale przede wszystkim umiejętności/trudności językowe oraz procesy poznawcze. Niemniej jednak każda osoba jest inna, nawet ta z Zespołem Aspergera - nikogo nie da się wrzucić do jednego worka. Niestety z uwagi na charakter pracy jaką wykonujemy, nie jesteśmy w stanie całościowo ocenić kwestii sprawności fizycznej, dlatego pozwolę sobie nie odpowiadać na zadane przez Pana pytanie, gdyż czuję, że moje spostrzeżenia na temat byłyby obiektywne.

Może ktoś inny na forum ma takie doświadczenia i przyglądał się sferze ruchowej i sprawności fizycznej u dzieci z ZA? Zachęcam do dyskusji.

Z poważaniem,

Aleksandra Babilec