Jak pomóc dziecku gdy rodzice nie widzą problemu?

Pani Profesor, proszę o pomoc. Jakimi słowy przemówić do syna i synowej, aby zobaczyli ogromny już problem z mową swojej córeczki, która ma 3 lata i 3 mies. i mówi głosem niemych muminków, których wydawane dźwięki to uuuuuuuuu, eeeeeeeeeee lub jakieś trudne do opisu dźwięki. Po swojemu mówi zaledwie kilka słów i to niewyraźnie np.: cześć - czee, papa, niee chce .

Wykorzystałam już wszystkie możliwe formy uświadomienia mojej synowej i syna, że ich córeczka potrzebuje niezwłocznie intensywnej terapii. Od urodzenia wychowywana jest niemal przez cały dzień przed TV z bajkami, później i teraz z bajkami w telefonie, w komputerze, w tablecie, które doskonale potrafi obsługiwać.

Moje słowa, moja deklarowana pomoc w terapii wywołują tylko w synowej i (jej rodzicach również) ogromą złość i nienawiść do mnie. Syn na co dzień pracuje za granicą, a gdy jest z rodziną, także nie widzi problemu, bo żona z teściową uspokajają go tłumacząc, że ktoś tam w rodzinie nie mówił cztery lata, że ja doczepiam się i stresuję synową i delikatnie ujmując "bardzo mocno wtrącam się " w wychowanie ich dzieci.

Synowa twierdzi, że jak dziecko pojdzie do przedszola to nauczy się mówić.

Podarowałam dzieciom kilka miesięcy temu książkę pani autorstwa Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci - obraziłam nią synową, bo na okładce ksiązki jest dziewczynka z chorobą Downa. Synowa wczoraj oświadczyła, że nie zajrzała do niej.

Proszę wskazać mi sposób jak mam zachęcić/przekonać/zmusić rodziców do tego aby zadbali o własne dziecko bo jestem bezsilna. Nie porwę dziecka aby je zawieźć na testy.

Wiedzę z książki "Metoda Krakowska... " ja babcia mam niemal w paluszku - i co z tego.