Michałek 3latka

[Akuracik]

U 3-letniego synka zdiagnozowano zespół Aspergera. Mam pytanie odnośnie pewnych zachowań synka:
- od 3 miesięcy dziecko przestało sygnalizować, że musi oddać mocz. Zaczęło znowu chodzić w pieluchach. Poza tym dziecko nie przejmuje się zabrudzoną pieluszką. Może chodzić w pełnej , zasikanej pieluszce cały dzień i nie sygnalizuje dyskomfortu. Podobnie z zasikanymi spodniami
- synek prowokuje swoim zachowaniem np. wkłada brudne ręce do buzi, patrzy mi w twarz i uśmiecha się.
- dziecko wysypuje np. cukier z cukiernicy, wylewa napoje ze szklanek, wrzuca zabawki do zlewu kuchennego, wysypuje ziemię z doniczek
- dziecko wymaga ciągłej uwagi i w domu i w przedszkolu. Nie można go zostawić samego żeby np. zjadł gdyż zaczyna rozrabiać.
- praktycznie każda czynność to droga przez mękę - często nic nie chce samo zrobić. Zostawiam go samego żeby umył zęby - zalewa z premedytacja cała łazienkę, proszę żeby przyszedł do pokoju- dziecko kładzie się na ziemi i chce żeby go przenieść, zostawiam samego żeby zjadł posiłek - rozlewa i rozsypuje na podłodze jedzenie.
- dziecko dostaje ataków histerii, dosłownie "wyje" - są to zachowania zupełnie nieadekwatne do sytuacji - np. gdy coś dzieje się nie po jego myśli, gdy nie potrafi sobie z czymś poradzić

Jak sobie radzić z tymi zachowaniami i czy są typowe dla dzieci z ZA czy może to po prostu błędy wychowawcze?

[Małgosia]

Szanowna Pani,

Zachowania Michałka, o których Pani pisze, mogą być skutkiem błędów wychowawczych, ale jeżeli u Dziecka zdiagnozowano ZA, to należy liczyć się z tym, że te zachowania będą szczególnie nasilone.
Mogą one być spowodowane błędnym rozumieniem konkretnych sytuacji, problemem w przestrzeganiu reguł i zasad społecznych (to niektóre trudności typowe dla dzieci z ZA). Proszę jednak pamiętać, że nie może Pani bagatelizować tego typu zachowań, bo one samoistnie nie ustąpią, a jedynie będą się nasilać.
Najważniejsze jest stawianie Dziecku wyraźnych granic, zaostrzenie reguł i bycie konsekwentnym. Nie wolno ulegać manipulacjom, nawet „dla świętego spokoju”. Najważniejsza w tym przypadku jest wytrwałość, stanowczość i konsekwencja.

Pozdrawiam,
Małgorzata Lasak