Depresja z dysleksji

Cześć, po prostu potrzebuję upustu. Mam 30 lat i zdiagnozowano u mnie dysleksję tak długo, jak pamiętam, ale naprawdę zaczyna się to robić. Studiowałem sztukę na kolażu, ale nie mogłem dostać się na uniwersytecie, ponieważ moje f w języku angielskim, powtórzyłem mój egzamin z angielskiego 3 razy na ps i wyszedłem z tymi samymi wynikami. (I mam dość ludzi, którzy mówią, że muszę się bardziej postarać, naprawdę mam) Więc nie poszedłem na uniwersytet wtedy w moim dorosłym życiu zostałem odrzucony z wielu miejsc pracy z powodu braku możliwości wykonywania wielu prac administracyjnych, więc przez 10 lat pracowałem w barach, czego nienawidziłem, ponieważ to naprawdę zepsuło moją depresję potem jako dorosły próbowałem znowu nauczyć się angielskiego i nie udało mi się, ponieważ chciałem spróbować i znowu iść na uniwersytet, ale po prostu nie sądzę, żeby tak było. Wkurza mnie, kiedy ludzie uważają wyższe wykształcenie za coś oczywistego. Jestem też zirytowany, że jestem artystą, który potrafię malować, rysować i robić rzeczy całkiem dobrze, ale nadal jestem bramą trzymaną z powodu angielskiego. Walczę z depresją. Przez całe życie myślałem, że to po prostu sytuacja, ale za każdym razem, gdy mam kryzys, zawsze tak się dzieje, wracam do nękania w szkole za nieumiejętność czytania i przenoszenia się na lekcję angielskiego z dziećmi, które miały niepełnosprawność serviera. tylko jeden z dysleksją. A moi nauczyciele mówią mi, że mam adhd (z powodu którego zostałem oceniony, a nie mam) po prostu walczyłem w klasie i nie dostałem żadnego serportu poza dodatkowym czasem na egzaminach, który sprawił, że poczułem się gorzej i wszystkie inne dzieci szły minęli mnie, gdy wyszli. Boże, to po prostu sprawiło, że poczułem się gruby. Moja żona właśnie powiedziała mi, że powinienem powiedzieć większej liczbie osób, że mam dysleksję, ale uważam, że większość ludzi po prostu nie rozumie i po prostu uważam, że muszę się bardziej starać i nie chcę robić prefiksów w każdej rozmowie, z którą mam dysleksję. Mam to w mojej biografii w tej chwili, aby ludzie mogli to zobaczyć i nie żartować z mojej pisowni tutaj. Już nie wiem, czego chcę, po prostu musiałem dać upust

Dziękuję światu