Pomoc, chłopczyk 11mc. Czy to autyzm?

[IwonaM]

Witam, proszę o pomoc i poradę dotyczącą rozwoju mojego synka, który aktualnie ma 11mc.
Urodzony przez CC (powód: brak postępów podczas porodu naturalnego)
Na wstępie dodam, że mój bratanek ma autyzm przez co mój niepokój na pewno jest większy. Przede wszystkim martwi mnie to, że:
-Synek nie zawsze reaguje na imię, czasem spojrzy za pierwszym razem, a czasem pomimo licznych prób nie odwróci głowy w moją stronę. Początkowo pięknie reagował na imię za każdym razem, ale problemy zbiegły się w czasie z stawianiem pierwszych kroków ok. 9mc. Aktualnie synek chodzi sam.
-nie pokazuje palcem, czasem wyciągnie całą dłoń w kierunku rzeczy którą chce dostać albo stronę w którą mamy iść. Nie umie pokazać oczka, noska czy pieska w książeczce, ale patrzy wzrokiem np na pieska.
- nie potrafi podać rzeczy, nie reaguje na słowo daj. Daje tylko kwiatek do powąchania lub czesze mamie włosy grzebykiem. Da buziaka.
- podczas jedzenia posiłku cały czas mruczy. Je wszystko  papki i kawałki, czasem rękami, czasem go karmię. Wykazuje zainteresowanie sztućcami, jak mu nabije kawałek pokarmu na widelec bez problemu trafi do buzi.
Poza tym mały utrzymuje kontakt wzrokowy, czasem się go nawet domaga. Po wykonaniu jakieś czynności sprawdza czy patrzymy na niego. Patrzy na przedmiot który pokazuje palcem np. zegar na ścianie. Reaguje na nie wolno/ nie. Ogólnie jest bardzo wesołym dzieckiem, tańczy jak tylko usłyszy jakąś melodie, lubi bawić się w a ku-ku, umie przybić piątkę, bić brawo i pokazać papa. Ostatnio bardzo lubi otwierać i zamykać drzwi i odsuwać szuflady. Bawi się z psem rzucając mu zabawkę lub biegając za nim. Lubi się przytulać. Potrafi wyciągnąć zabawki/kredki z pudełka i np. wrzucić piłki do pudełka.
Lubi dzieci i chce się z nimi bawić. Zaczepia przechodniów na spacerze, ale boi się obcych. Obserwuje obcych z daleka, nie pozwoli się wziąć na ręce. Nie lubi przebierać pampersów, zazwyczaj wiąże to z płaczem.
Dużo gaworzy intonując. Mówi mama, tata, baba, am.
W domu nie oglądamy telewizji.
Rozumiem, że Państwa odpowiedź nie zastąpi diagnozy proszę jednak o poradę jak mogę z synkiem ćwiczyć aby spróbować nadgonić braki w rozwoju.

[Natalia Antosz]

Szanowna Pani,

w zachowaniu dziecka jest mnóstwo pozytywnych aspektów - m. in.kontakt wzrokowy, naśladownictwo, pojawiające się pierwsze słowa. Rozumiem Pani obawy, które wynikają z sytuacji rodzinnej. Jeśli Pani czuje, że coś jest nie tak, jak powinno być, proszę skontaktować się z terapeutą mk (www.szkolakrakowska.pl), który obejrzy dziecko i oceni jego rozwój.
Jeśli chce Pani wspierać rozwój dziecka, można wprowadzić program słuchowy "Słucham i uczę się mówić" konircznie w sluchawkach, ok. 30 min.dziennie w sesjach po kilka minut oraz ćwiczenia opisane np. w publikacji J. Cieszyńskiej i M. Korendo "Wczesna interwencja terapeutyczna", takie jak np.kategoryzacja wg kolorów, identyfikowanie takich samych przedmiotów, podawanie przedmiotów, oglądanie książeczek i pokazywanie przedmiotów na obrazku, wykonywanie prostych poleceń, np. Daj pić mamie, uczesz lalkę, daj lody do kubka itd., składanie kolorowych, a potem czarno-białych obrazków z 2 części ciętych w pionie lub poziomie, a potem po skosie, łączenie 2 kropek w pionie oraz poziomie, rysowanie linii w dróżkach, poszukiwanie ukrytego przedmiotu, nauka czytania - samogłoski oraz wyrażenia dźwiekonasladowcze.
Bardzo się cieszę, że są Państwo świadomymi Rodzicami i Maluch nie korzysta z wysokich technologii

Pozdrawiam i życzę owocnej pracy,
Natalia Antosz

[IwonaM]

Dziękuję za szybką odpowiedź nie jestem jednak pewna czy program słuchowy u nas się uda ponieważ mały nie chętnie ubiera coś na głowę np. czapki a tym bardziej może być ciężko z słuchawkami, ale spróbujemy.
Martwi mnie jednak najbardziej to jego wybiórcze reagowanie na imię. Czasem nas kompletnie olewa. Czy mogę w jakiś sposób nad tym popracować?

[Natalia Antosz]

Szanowna Pani,

Proszę obserwować, w jakich sytuacjach to się zdarza. Jeśli jest Pani zaniepokojona, proszę dla spokoju sumienia pojść na konsultację do specjalisty. Kiedy obejrzy dziecko, z pewnością uda się ustalić, skąd bierze się problem, np. Czy jest to problem w tym, że np. nie rozumie, iż jest to jego imię, czy może ma zaburzenia percepcji słuchowej i należy nad tym pracować, a może po prostu jest pochłonięty zabawą i wówczas skupia się na tym, dlatego ignoruje Państwa nawoływanie.

Pozdrawiam,
Natalia Antosz