czy to możliwe?

[tulka27]

witam Panią serdecznie.
znalazłam się na tym forum, dzięki Pani Jagodzie Cieszyńskiej. na jednym z portali poprosiłam Panią Jagodę o poradę w sprawie mojej córeczki. w odpowiedzi poradziła mi ćwiczenia i konsultację z logopedą - poleciła Panią.
oto mój list, który zapoczątkował mnóstwo wątpliwości odnośnie zdrowia córeczki:
Słabowidząca trzylatka
Witam Panią serdecznie,
jestem mamą cudownej dziewczynki - zazwyczaj jest grzeczna, czasem wydaje nam się, że jej reakcje są nieadekwatne do sytuacji, w nowych sytuacjach reaguje histerycznie, nie da się jej w żaden sposób uspokoić. Na placu zabaw do niedawna bała się większości urządzeń. Udało nam się te lęki opanować, choć gdy są trudne dni nadal powracają. Lubi dzieci i nie boi się ich - jednak niepokoi nas problem z nawiązaniem kontaktów. Zadaje pytania i nie czeka na odpowiedź, mówi ogólnie do wszystkich dzieci nie zwracając się do tych konkretnych, recytuje fragmenty książek lub wyuczone zdania, które nie zawsze pasują do sytuacji. Szybko zmienia tematy wypowiedzi, co dodatkowo zaburza komunikację. Ma świetną pamięć, zna kształty, kolory, poznaje litery i cyfry, chociaż się myli to robi to z radością - czasem potrafi wychwytywać swoje błędy, często zadziwia nas swoją dojrzałością - w nowej sytuacji zadziwia nas spokojem i wyrozumiałością (chyba, że działa na odwrót). Rozwój fizyczny ze względu na wzrok na skraju normy, długo uczyła korzystać się z nocnika, a i teraz zdarzają się wpadki. Ma bezsoczewkowość obu oczu po zaćmie wrodzonej. Chcemy ułatwić jej kontakty z innymi i prosimy o poradę jak postępować, aby inni nie mieli takich problemów ze zrozumieniem córeczki. Jak na razie nikt nie daje jej odczuć, że jej nie rozumie, ale my zauważyliśmy spojrzenia rodziców i zdziwienie dzieci. Nie chcemy, aby w przyszłości to doprowadziło do zahamowań w stosunku do ludzi.
Pozdrawiam"
na początku myśleliśmy, że to mogą być zaburzenia sensoryczne, jednak teraz zastanawiamy się czy to nie zespół aspergera. dopiero za miesiąc będziemi mieli kontakt z psychologiem, więc chcemy poradzić się Pani co  możemy ewentualnie robić i czy to jest ZA.
pozdrawiam
katarzyna

[tulka27]

witam wszystkich.
wczoraj byliśmy u neurologa - dr gorczycy. polecam tego doktora. świetny facet, ma głowę na karku:). niestety potwierdził nasze obawy. nie odnośnie samego aspergera, ale o cechach autystycznych:(. polecam wsystkim z okolic sosnowca tego lekarza.

[Marta]

Witam, przepraszam, że odpowiadam z opóźnieniem, ale przez ostatnie 2 tygodnie byłam na urlopie. Opis zachowań Pani córeczki jest rzeczywiście niepokojący. Trudno oczywiście postawić diagnozę na podstawie tak krótkiej charakterystyki, ale podane przez Panią zachowania i reakcje zdecydowanie bliższe są zespołowi Aspergera niż klasycznemu autyzmowi. Niewątpliwie jednak nie są one normatywne i wymagają szybkiej interwencji.
Aby pomóc córeczce, powinni Państwo
- rozpocząć terapię językową i poznawczą
- wprowadzić wczesną naukę czytania metodą symultaniczno-sekwencyjną (to ważne także ze względu na problemy ze wzrokiem - można samogłoski do odczytywania zrobić przestrzenne, aby dziewczynka mogła także zapamiętywać ich kształt)
- rozpocząć stymulację lewej półkuli mózgu (sekwencje, szeregi, relacje, różnicowanie)
- wprowadzić rozumienie tekstów narracyjnych (słuchanie wypowiedzi narracyjnych - najpierw samodzielnie tworzone opowiadania, potem słuchanie tekstu czytanego, zadawanie pytań, stawianie pytań przez dziecko ze sprawdzaniem poprawności odpowiedzi dorosłego)
- ćwiczyć opowiadanie przebiegu dnia, mówienie o emocjach, szukanie przyczyn wydarzeń, zachowań i werbalizowanie ich
- konsekwentnie wprowadzać reguły -  werbalizacja reguł - także przez dziecko
- wprowadzić ograniczenie oglądania telewizji, a najlepiej całkowicie to wyeliminować
- wyciszać zachowania stereotypowe i autostymulacyjne -  nie pozwalać na wielokrotne powtarzanie zachowań, tekstów, zabaw.

Zachęcam do rozpoczęcia szybkiej terapii, ponieważ w tym wieku, w jakim jest Pani córka, każdy tydzień jest na wagę złota.

Pozdrawiam serdecznie i życzę sukcesów!

Marta Korendo

[tulka27]

witam.
wróciliśmy od psychologa. mam już totalny mętlik w głowie.pani psycholog stwierdziła , że córcia z powodu wzroku jest motorycznie opóźniona i żadnych cech autystycznych nie widzi i włąsciwie to jest ok.
musimy ćwiczyć układanki i dostosoywać polecenia do możliwości córki. o aspergerze nawet nie wspomniała,a na mnie patrzyła na matkę, która wymyśla problemy, a bagatelizuje rysowanie i układanie puzzli.
rysujemy, a raczej uczyy siętrzymać kredkę od bardzo dawna, a puzle to uwielbiam i zachęcam ją jak mmogę. cierpliwość do malutkiej mam i potrafię powtarzać po wiele razy polecenia i reguły.
pani psycholog stwierdziła, że schematyzm jest normalny na tym etapie rozwoju, a jeżeli chodzi o kontakty to nie nawiąże z równolatkami, bo nie ma takich umiejętności jak one.
mam ćwiczyć i być cierpliwa - czyli zaleciła to co robimy.
a co do nauki szkolnej to pani stwierdziła, że nie musi iść do szkoły w wieku 6 lat i można to odroczyć.
powiedziałą, że zaburzeń autystycznych nie ma, bo nawiązuje kontakt i potrafi się zainteresować otoczeniem.
nie to, że chcę chorą córkę, ale nie pasuje mi taka rozbierzność opini i moje odczucia.
proszę o pomoc z diagnostyką.
jeżeli znacie kogoś kto mam może pomóc to prosimy o odpowiedź.
pozdrawiam

[Marta]

Witam Panią, trudno mi wypowiadać się na temat dziecka, którego nie znam. Martwię się jednak Pani informacjami, a także ważna są dla mnie Pani intuicja, czyli tak naprawdę ocena wynikająca z  codziennej obserwacji córki. Jeśli potrzebuje Pani wsparcia diagnostycznego, proszę o kontakt na adres mailowy, który uzyska Pani od administracji Portalu.

Pozdrawiam!

Marta Korendo

[tulka27]

witam Panią serdecznie. pisałam na forum kilka lat temu. dowiadywałam się o za. nasza córka w wielu aspektach nie pasuje do typowego  obrazu zaburzenia. ma  ponad przeciętnie rozwinięte myślenie abstrakcyjne. w miarę nawiązuje na dzień dzisiejszy kontakty.
Córka chodzi na zajęcia w ramach wczesnego wspomagania rozwoju z racji wady wzroku. jeden z terapeutów popatrzył na nas jak na wariatów jak po konsultacji psychiatrycznej Pani lekarka stwierdziła cechy ZA. mąż bardzo złapał się mysli, że to bzdura, a błędy leżą po naszej stronie. po kilku latach znów psycholog zasugerował cechy ZA. nie wiemy sami co myśleć. cały czas mamy problemy srodowisku przedszkolnym z zachowaniem córki.
Gdy zaczęła chodzić do przedszkola Panie mówiły, że nauczy się współpracować z dziećmi.Panie w miarę moźliwości zachęcały ją do aktywności, córka lubi śpiewać, w kontaktach z dorosłymi jest bardzo odważna i przez trzy lata Panie zazwyczaj ją chwaliły, a jeźeli chodzi o kontakt z rówieśnikami to mówily, że jeszcze czas, bo GAbrysoia jest bardzo wrażliwa i potrzebuje spokoju. pod koniec pierwszej  zerówki(wiedzieliśmy, że po odroczeniu zmieni przedszkole) Pani zaczęła się na GAbrysię skarżyć. mówiła, że sama nie podejmuje działań, potrzebuje zachęt, nie umie współpracować. okazało się, że Pani nagle zmieniła taktykę- z Pani pomagającej stała się Panią wymagającą. przez ostatnie miesiąca córka nie chciała chodzić do przedszkola- mówiła, źe nikt jej nie lubi.
Zmieniliśmy przedszkole. problemy były, ale głównie w domu. opowiadała, że nikt jej nie lubi, dzieci jej dokuczają. Po rozmowie z Paniami, które nie widziały problemu okazało się, że jednak coś jest nie tak. Gabrysia nie mówiła wprost o swoich uczuciach, natomiast w domu popadała w histerie i zaczęła mieć bóle brzucha. Panie zaczęły bardziej obserwować córkę. w miarę jak przyzwoliły na okazywanie uczuć i niezadowolenia Gabrysia zaczęła jawnie mówić o niechęci do przedszkola, Pań.
jesteśmy w trakcie badań w poradni pp.
córka nadal nie potrafi współpracować, chce być w centrum uwagi, nie rozumie potrzeb innych ludzi, jest nieufna i podejrzliwa. zaczęły się pojawiać zachowania lękowe.
ma jednak kilku znajomych. lubi jednak jak wszystko jest pod jej kontrolą, dzieci szybko się niecierpliwią jej zachowaniem, gdyż ma dwie ulubione i rzadko chce się bawić w coś innego.
Tłumaczymy jej podstawowe czynności, źe trzeba się umyć po jedzeniu, nie tylko ręce, ale i buzie, że trzeba poczekać aż druga osoba skończy mówić, że nie należy przerywać itp. tłumaczymy od lat.
sama nie umie zastosować, ale jak ktoś się pyta to doradzić umie, lubi pouczać.
nasza córa jest bardzo skrajna. albo wesoła bezgranicznie, albo bardzo nieszczęśliwa.
brakuje mi już siły i nie wiem jak mam do niej dotrzeć, widzimy, że się męczy i chcemy jej pomóc.
jeżeli może Pani po takim opisie nam doradzić w jakim kierunku iść to proszę o pomoc.
jeźeli chodzi o diagnostykę czy orientuje się Pani kto moźe pomóc w okolicach Dąbrowy górniczej.
pozdrawiam

[Marta]

Szanowna Pani,
z Dąbrowy Górniczej mają Państwo tak blisko do Krakowa, że diagnoza Córki nie powinna stanowić problemu. W Katowicach jest centrum Persevere - tam także można poprosić o diagnozę, ale Gabrysia MUSI przejść całościową  diagnozę poznawczą i językową, aby orzec o zaburzeniu lub je wykluczyć. Przecież od czau, kiedy Pani napisała pierwszy raz na forum minęły 4 lata!

Pozdrawiam
Marta Korendo

[tulka27]

witam. dziękuje za odpowiedz. w tej chwili mieszkamy w piasecznie, córka chodzi do 1 klasy w ośrodku szkolno-wychowawczym w laskach. bylismy tam takze na turnusach rehabilitacyjnych i tam pani psycholog wykluczyła jakiekolwiek problemy emocjonalne. wszystkie problemy wynikaja z wady wzroku. córka ma w klasie tylko 4 dzieci, wiec pewnie wszystko sie unormuje. pani psycholpg oraz terapeuci córki na wczesnym wspomaganiu odradzili wizyte u psychiatry, poniewaz moze to sprawoc jeszcze wieksze problemy w zachowaniu córki. zaczela lepiej nawiazywac znajomosci i mamy nadzieje, ze w szkole dobrze bedzie sobie radzic. a przez te lata radzilismy sie psychologa w przedszkolu i poradni. znamy chłopca z za i nasz corka nie przejawia wielu tych zachowan. bywaja lepsze i gorsze dni. dziekuje za pomoc.pozdrawiamy