rodzeństwo

[Justyna.N]

Pani Profesor mam jeszcze jeden problem. Kuba od jakiegoś czasu ma obsesję targania wszystkiego. W domu książki pochowane bo wszystkie targa, w przedszkolu go pilnują ale kiedy z niego wraca to codziennie od progu jest wrzask "GAZETA"! Nie dajemy jej bo zaraz wpada w jakis amok i targa ja na najmiejsze kawałeczki. Na początku nie było to uciążliwe ale teraz jest bardzo ciężko. On jest bardzo głośnym dzieckiem i jak zaczyna wrzeszczeć to wydaje się jakby go ktoś obdzierał ze skóry. Naprawdę okropność. Mam wrażenie,ze w momencie kiedy przestał w dziwny sposób przyglądać się pudełkom i zajeżdżać samochodami w jeden sposób dostał obsesji na punkcie targania. Już nie wiem co robić z tym moim dzieckiem.

[Jagoda]

Droga Pani Justyno, wiem, że to trudne, ale trzeba przeczekać! Nie wolno zwracać uwagi na na wrzask (proszę założyć słuchawki z muzyką). Kuba musi zobaczyć, że jego wrzask nie skutkuje. Skoro w przedszkolu można wyegzekwować reguły zachowania, to znaczy, że Syn rozumie zakazy.
Serdecznie pozdrawiam
JAgoda Cieszyńska

[Oleńka]

Pozwolę sie przyłączyć jako mama 2 chłopców,
ja mam 2 synów - starszy 8-letni Kacper z zab. autystycznymi (wysokofunkcjonujący) i młodszy 5,5 latek zdrowy, a chciałabym mieć jeszcze jedno dziecko.
Uważam osobiście, że Łukaszek wniósł i nadal wnosi bardzo dużo dobrego dla starszego brata, jest dla niego pewnego rodzaju "osobistym terapeutą", choc nie ukrywam, że i awantury ostre się miedzy nimi zdarzają. ale z drugiej strony, wśród zdrowego rodzeństwa też jest rywalizacja - pamietam moja z bratem:).
Myślę, że przy planowaniu kolejnego dziecka bardzo ważne jest nastawienie przyszłych rodziców i wsparcie otoczenia. Myślę tu nie tylko o rodzinie, ale i znajomych, terapeutach czy poradni (niestety na nasza nie mogę liczyć). Rozumiem obawy o to, ze kolejne dziecko może być tez chore. Ale pamietajmy, że nie musi tak być, czego przykładem jest mój młodszy synek.

[Justyna.N]

Bardzo dziękuję za wypowiedź:) Obawy mam i chyba będę miała jeszcze bardzo długo, zwłaszcza,ze mój syn był dośc późno zdiagnozowany (4l) , ma swoje niedobre nawyki które teraz ciężko zmienić, ma napady złości i ogólnie trzeba mu poświęcić 100% swojego czasu a nie wiem czy przy kolejnym dziecku będę mogła to zrobić. Bardzo go pragnę,ale kiedy o nim myślę włączają mi się wyrzuty sumienia,ze jestem egoistką, bo teraz najważniejszy powinien być Kuba a moje pragnienia na dalszym planie.

[SYLWIA K]

Nie wolo tak Ci myśleć nie jesteś żadną egoistką!!! Musisz myśleć o sobie i o swoich przyjemnościach i potrzebach, bo masz dziecko któremu trzeba pomagać całe zycie i siłe na to musisz mieć, skąds ja musisz czerpać. A takim zasobem dodatkowej energi czesto bywa drugie dziecko. Przez takie poświecenie sie jednemu dziecku matki czesto wypalają się tracą siłę i chęć. Nikt oficjalnie nie przyzna sie do tego ale tak jest niestety. Pozdrawiam.

[Oleńka]

Pamiętaj proszę, ze zdrowa i szczęśliwa mama - tego potrzebuje Twoje dziecko, nie rezygnuj ze swoich marzeń i swoich planów. Z własnego doświadczenia  powiem, ze wyrzekanie się swojego życia i poświęcanie go dla dziecka nie daje szczęścia ani mamie, ani dziecku.

[izajka102]

Pani Justyno, rodzeństwo może pomóc w terapii, gdy rodzice rozsądnie wszystko przeprowadzą. Gdy już na świecie pojawi się Maleństwo opiszę sposób postępowania, by cała rodzina mogła się cieszyć i wspólnie działać.
Serdecznie pozdrawiam
Jagoda Cieszyńska

Witam serdecznie.
Pani profesor mam pytania odnośnie rodzeństwa.
1. Czy zachowania autystycznego dziecka (2.5 roku - nie mówi, nie wykonuje poleceń, nie naśladuje, stereotypie ruchowe) mają wpływ na rozwój młodszego dziecka (11 miesięcy)? Jak postępować z młodszym dzieckiem (cały czas obserwuję młodszą córkę, jeżeli pojawią sie opóźnienia w rozwoju to zacznę terapie)?
2. Jak młodsze dziecko może pomoc w terapii starszego dziecka?
Z gory dziękuję za odpiwiedź.

[Jagoda]

Dobry wieczór, zachowania autystyczne starszego rodzeństwa mają negatywny wpływ na młodsze rodzeństwo. Dlatego tak istotne jest natychmiastowe rozpoczęcie terapii. z tych ćwiczeń będzie czerpało korzyści także dziecko młodsze. Gdy tylko młodsza Córka zacznie naśladować mowę będzie stymulować jej rozwój u starszego rodzeństwa.
Oto rady do stymulacji dziecka z zaburzeniami autystycznymi.
Najważniejsze zalecenia do pracy  terapeutycznej: Słuchanie wypowiedzi językowych Program Słucham i uczę się mówić - Samogłoski i wykrzyknienia, Wyrażenia dźwiękonaśladowcze,  po pojawieniu się pierwszych samogłosek i wyrażeń dźwiękonaśladowczych wprowadzane są Sylaby i rzeczowniki (wszystkie cztery części - codziennie inną) oraz Sylaby i czasowniki l. pojedyncza, 20 minut dziennie (www.arson.pl). Istotne, by dziecko słuchało w słuchawkach, w celu eliminacji innych bodźców słuchowych. Słuchanie można podzielić na dwie lub trzy sesje.
Po wysłuchaniu programu wspólnie z dzieckiem oglądamy ilustracje w zeszytach "Kocham czytać" (www.we.pl) i staramy się by dziecko powtarzało sylaby. Warto też bawić się z użyciem obrazków przedstawiających różne sytuacje nazwane samogłoskami i wyrażeniami dźwiękonaśladowczymi ("Gdzie jest A?", "Samogłoski" "Czytanie symultaniczne - wyrażenia dźwiękonaśladowcze" - www.konferencje-logopedyczne.pl). "Moje pierwsze słowa (www.wir-wydawnictwo.com). Należy też stymulować dziecko do spontanicznych wypowiedzi podczas czytania książeczek - "Na wsi", "Na łące", "Pojazdy" "Sylabami po Krakowie" www.centrummetodykrakowskiej.pl).
   Ponieważ brak mowy wpłynie na dalszy rozwój intelektualny dziecka, także emocji i zachowań społecznych, budowanie systemu językowego jest priorytetem w terapii. 
Ćwiczenia rozwojowe, dla dzieci od 3 miesiąca do 6 roku życia  są opisane w książce "Wczesna interwencja terapeutyczna" - www.we.pl oraz w książce "Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci" (www.konferencje-logopedyczne.pl).

Serdecznie pozdrawiam
Jagoda Cieszyńska