Cwiczenia

[KamilaCho]

Szanowna Pani Profesor,

proszę mi podpowiedzieć, jakich argumentów mam użyć, gdy rozmawiam z rodzicami na temat pomocy edukacyjnych na komputerze. Zaznaczyłam wpływ szkodliwości tego rodzaju "pomocy", wydaje mi się jednak, że to niestety wiele nie pomogło. rodzice często próbują mnie przekonać, że jest tam wiele ćwiczeń, który terapeuci stosują na zajęciach, np. odnajdywanie różnic, itp. Jakby Pani profesor mogłaby mi coś podpowiedzieć to będę wdzięczna. Nie wiem czy dobrze robię, ale polecam zawsze rodzicom do przeczytania kilka książek, chociażby: Rainer Patzlaff "Zastygłe spojrzenie. Fizjologiczne skutki patrzenia na ekran a rozwój dziecka".

Skoro już napisałam to chciałam także dopytać, w jaki sposób mam rozwijać myślenie sytuacyjne u dzieci? jakie pomoce przygotować? Wiem, ze to jedno z zadań, które winno być realizowane w metodzie krakowskiej.

Pozdrawiam serdecznie,
Kamila

[Jagoda]

Droga Pani Kamilo, negatywny wpływ wysokich technologii jest obecnie przedmiotem wielu badań naukowych. Polecam szczególnie Michel Desmurget "Teleogłupianie. O negatywnych skutkach patrzenia na ekran". Rodzice traktują tv jak darmową niańkę. Zwykle przedstawiam swoje zdanie, mówię o skutkach dotykających struktur mózgu i sukcesów edukacyjnych. Terapeuta/logopeda wykorzystujący w pracy komputer zamiast swoich kompetencji jest pozbawiony neurobiologicznej wiedzy, a najczęściej jest cyniczny.
Myślenie sytuacyjne rozwijamy przez:
- układanie i opowiadanie historyjek obrazkowych,
- opowiadanie o emocjach (właśnie wyszła świetna pomoc dr Marty Korendo),
- pisanie dzienników wydarzeń,
- zabawy z pacynkami/figurkami podczas których terapeuta kreuje różne sytuacje społeczne, na które dziecko wcielając się w role reaguje, budując wypowiedzi.

Serdecznie pozdrawiam
JAgoda Cieszyńska