pieciolatek w Norwegii, brak mowy

Witam, jestesmy rodzicami Wiktora ktory w pazdzierniku skonczy 5 lat. Mieszkamy na stale w Norwegii i tutaj syn nasz chodzi do przedszkola w pelnym wymiarze czasu czyli od 7 30 do 15 45. Chlopak nasz prawie wcale nie mowi zarowno po Polsku jak i Norwesku. W kwietniu br zona byla w centrum Montesorii w Poznaniu i tam postawiono "diagnoze" na podstawie czterogodzinnej obserwacji. Stwierdzono dysfunkcje integracji sensorycznej. Dziecko nasze w wieku dwoch lat poszlo do tutejszego przedszkola. Po pewnym czasie zwrocilismy sie po pomoc do tutejszej organizacji ktora zajmuje sie pomoca dziecia z problemami rozwojowymi. Niestety byl to duzy blad poniewaz nie potrafili nam pomoc i tylko zmarnowalismy dwa lata na rozmowy i czekanie az sytuacja sama sie poprawi. W tym czasie Wiktor mial wykonane badanie sluchu i EEG, ktore oczywiscie nie wykazaly nieprawidlowosci. Tutejsza neuropsycholog zalecila metode nauki jezyka "migowego" aby stymulowac rozoj mowy. Wiec postanowilismy sami dzialac, po wizycie w centrum Montesorii otrzymalismy informacje iz Wiktor powinien miec zajecia z ergoterapeuta oraz intensywnie pracowac z seria Kcham Czytac. Pracujemy od trzech miesiecy z ksiazeczkami po godzine dziennie plus seria Słucham i ucze sie mowic. widzimy maly progres ale wydaje nam sie ze to jest zdecydowanie za malo. wiktor mowi bardzo malo, jedynie slowa dwusylabowe potrafi opanowac. Obecnie jestesmy na sylabach FU, fa itd oraz wu wa idt. Gloski R, K, G, Ł, nie istnieja u Wiktora, pruboje je wymawiac ale nie potrafi. Jestesmy zdesperowani, rozwazamy powrot do kraju na okreslony okres czasu bo sadzimy ze nie mamy wiedzy ani kompetencji aby pomoc synowi. Jak Pani sadzi, co powinnismy zrobic w tak beznadziejnej sytuacji ?