Witam Pani Profesor
Mamy córkę – w chwili obecnej skończone 2 lata i 3 miesiące. Córka mało mówi. Na dzień dzisiejszy świadomie mówi mama, baba, czasem tata. Pozostałe słowa to typowe gaworzenie, powtarzane sylaby da, be, me, mi, pe, pa, dzi itp. oraz samogłoski a, i, e, o. Co do tej pory udało nam się wypracować to powtarzanie za rodzicem mama, baba, samogłoskę „a”. Razem z mężem nie zauważyliśmy niepokojących zachowań wskazujących na autyzm, oprócz opóźnionego rozwoju mowy oraz utrudnionego kontaktu wzrokowego (po rozpoczęciu terapii metodą krakowską i motywowaniu córki do popatrzenia jak czegoś chce kontakt wzrokowy się poprawił). Córka rozumie co się do niej mówi i wykonuje polecenia które jej się powie, czasem nawet złożone np. „idź do drugiego pokoju i przynieś misia”. Nigdy nie miała problemu z rozumieniem innych osób. Z końcem lutego br. rozpoczęliśmy terapię metodą krakowską (rezygnacja z wszelkich mediów, słuchanie w słuchawkach oraz ćwiczenia stolikowe). Ogólnie rzecz mówiąc córka nie chce powtarzać słów pozostałe czynności i zachowania rodziców czy innych dzieci naśladuje bez problemu. Kiedy ćwiczymy z nią powtarzanie zaczyna się denerwować, płacze, wyrywa się gdyż staramy się jej nie odpuszczać dopóki nie powtórzy. Kiedy skończymy tego typu ćwiczenia i córka odzyskuje swobodę zaczyna sobie „gaworzyć”. Ćwiczymy z nią wszelkie ćwiczenia naśladownicze – rysowanie linii, kółek (potrafi odwzorować), powtarzanie – młoteczek (potrafi powtórzyć 2 uderzenia w odpowiedniej kolejności). Wiem, że te ćwiczenia są ważne, gdyż jeśli nie ma naśladowania to dziecko nie uczy się mowy. Wszelkie inne ćwiczenia na materiałach Pani Profesor potrafi wykonywać często na poziomie już 3 lub 4 letniego dziecka. Szeregi urozmaicamy jej ćwicząc na różnego typu elementach, po to by nie uczyć jej tych ćwiczeń na pamięć. Lubi słuchać w słuchawkach, tylko nie powtarza (powtarza tylko samogłoskę „a”, czasami „mama”). Czasem sporadycznie jej coś wyskoczy i powtórzy za lektorem. Nagrywamy jej proste sylaby ma, pa, la, ba i puszczamy także łącznie z stworzoną przez nas książeczką z obrazkami.
Dodam, że córka urodziła się poprzez cc (ułożenie pośladkowe, waga 4270 g). W szpitalu zdiagnozowano krwawienie dokomorowe II stopnia po stronie prawej, (kontrolne USG asymetria komór bocznych L<P, kolejne USG – układ komór bocznych prawidłowy). Córka była rehabilitowana ze względu na obniżone napięcie mięśniowe. Zaczęła chodzić zaraz po swoich 1 urodzinach. W listopadzie 2015 r. wykonano badanie słuchu ABR – słuch prawidłowy. W lutym br. wykonaliśmy badanie EEG głowy – zapis w lekkim stopniu nieprawidłowy). Czytaliśmy córce od urodzenia i do tej pory bardzo lubi się gdy jej się czyta - sama przynosi książeczki. Córka szybko opanowała korzystanie z nocnika (po 2 tygodniach nauki bardzo rzadkie wpadki).
Przeczytaliśmy Pani książki „Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych. Metoda krakowska” oraz „Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja rozwoju od noworodka do 6 roku życia”. Posiadamy większość materiałów dydaktycznych, stworzonych przy współpracy z Panią Profesor. Wprowadziliśmy także książeczki Zestaw „Kocham czytać” ale obecny terapeuta zalecił by nie przeglądać tych zeszytów, bo dziecko nauczy się czytać ale bez zrozumienia co czyta. Twierdzi, że dziecko musi próbować powtarzać by później mógł czytać.
Chodzimy także na zajęcia do Ośrodka Wcześniej Interwencji, w którym córka prowadzona jest metodę krakowską przez terapeutów (1 godzina – 1 raz w tygodniu). Na zajęciach prowadzący układają jej buzię i zaczęły się pojawiać samogłoski. Od połowy maja mamy mieć też zajęcia metodą krakowską w ramach Wczesnego Wspomagania Rozwoju (ośrodek Persevere w Katowicach). Czekamy na wizytę w Centrum Metody Krakowskiej w celu postawienia diagnozy – przybliżony termin to czerwiec oraz na turnus rehabilitacyjny – I połowa sierpnia.
Martwimy się, że córka nie chce powtarzać pomimo że prawidłowo wykonuje wszystkie inne ćwiczenia. W związku z tym mamy pytania:
- Jakie ćwiczenia powinnyśmy wykonywać by córka zaczęła powtarzać?
- Czy zwiększyć czas słuchania w słuchawkach?
- Czy słuchać cały czas tego samego tzn.”Samogłoski i wykrzyknienia” oraz „Wyrażenia dźwiękonaśladowcze” dopóki nie zacznie ich powtarzać czy wprowadzać jej już płyty z sylabami?
- Czy kontynuować typowe ćwiczenia stolikowe czy skupić się lepiej na motywowaniu do powtarzania?
- Czy przeglądać zeszyty „Kocham czytać” opowiadając jej o tym co jest na obrazkach, motywując do powtarzania? Jeśli tak to które części?
- Czy możliwe by stan naszej córki miał w jakimś małym stopniu podłoże genetyczne (siostra męża (36 lat) mówiła mając ponad 3 lata oraz babcia męża (80 lat) w wieku 3 lat była niemową)
Co możemy zrobić jeszcze dla naszego dziecka aby pomóc „odblokować” jej mowę. Jesteśmy świadomi, że tylko mądrze poprowadzona terapia pomoże naszemu dziecku.
Zdeterminowani rodzice
