Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego

Piszę w sprawie mojego syna lat 6 (skończone we wrześniu).

Syn jest w grupie ryzyka dzieci z centralnymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego (pełna diagnoza jest dopiero po ukończeniu 7 roku życia).
Syn ma problemy z pamięcią słuchową, wydaje mi się że są one głównie z powodu braku koncentracji, problemu ze skupieniem się. Trudno nauczyć mu się czegoś na pamięć. Zna dni tygodnia, miesiące, pory roku, a jak proszę go żeby wymienił np dni tygodnia to wymienia pory roku, chociaż codziennie mu przypominam co jest co.
Za to ma dobrą pamięć co do miejsc, wydarzeń, opisu sytuacji (mamo a pamiętasz jak zrobiłaś… powiedziałaś… )
Ma problem z prawidłowym powtórzeniem nowopoznanych, małoużywanych słów.
Nie wiem już gdzie szukać pomocy i terapii dla niego. Wszędzie słyszę tylko że jest jeszcze za mały na terapią diagnozę itp., że muszę robić coś we własnym zakresie. Ćwiczymy codziennie w domu zapamiętywanie. Byłam ostatnio na testach do terapii neuroflow. Wyszedł nieprawidłowy test reakcji słuchowej oraz test słyszenia rozdzielnousznego w uchu lewym. Mamy stymulować prawą półkulę. Tylko jak? Proszę o podpowiedź, które z Państwa pomocy naukowych są do tego odpowiednie. Czy warto inwestować w terapie takiego typu jak trening słuchowy Johansena? Zaczęłam się nawet zastanawiać czy to słuszna diagnoza. Jak czytam za jakie dziedziny odpowiada prawa półkóla to wydaję mi się że mój syn w większości nie ma problemów z tym związanych.
Od kilku miesięcy uczę syna czytać metodą sylabową na podstawie książeczek Kocham Czytać. Obecnie zatrzymaliśmy się na sylabach z „W”. Osobno syn jest w stanie przeczytać bez pomyłki każdą sylabę, jednak jeśli chodzi o odczytywanie dwusylabowych wyrazów to zdarza mu się mylenie sylab. Mam wrażenie że syna najpierw zgaduje wyraz na podstawie pierwszej sylaby. Dopiero jak mówię że źle, to przeczyta dobrze.
Z ogólnych informacji o synie:
Urodzony o czasie, zaczął chodzić dopiero w wieku ok 15 miesięcy, opóźniony rozwój mowy, gdy skończył 2 latka mówił tylko „nie”. W wieku 2,5 rozpoczęliśmy terapie logopedyczną w poradni pedagogicznej (wizyty raz w miesiącu). Przed 5 urodzinami (mówił wszystko lecz niewyraźnie) rozpoczęliśmy terapię logopedyczną prywatnie (raz w tygodni, ćwiczenia w domu codziennie). Obecnie syn mówi wyraźnie, terapia dobiega końca. Na początku kiepska motoryka mała (chociaż kredki od początku trzyma idealnie), koordynacja wzrokowo-ruchowa. Ciężko nauczyć mu się jeździć na rowerze, do tej pory muszę go asekurować. Od około roku bardzo zmieniły się rysunki syna. Jakby z dnia na dzień syna zaczął nagle bardzo ładnie rysować, widać że ma wyobraźnie, na rysunkach przedstawia różne sytuacje, postacie wydarzenia. Syn jest bardzo śmiały, łatwo nawiązuje kontakty, chociaż jest bardzo bojaźliwy, wrażliwy i czuły. Kiepsko mu idzie opowiadanie o czymś, zacina się, zdania są nieskładne. Denerwuje się jak go o coś wypytuję, co było w przedszkolu itp. Nie ma nadwrażliwości na hałas. Test na inteligencję – 97 skala pełna, 93 skala słowna, 102 skala bezsłowna.
Proszę o radę jak mogę pomóc synowi, za niecały rok idzie do szkoły, więc chciałabym wykorzystać ten czas na poprawę jego uwagi, żeby w szkole miał łatwiej.