MamaAlka1
Newbie
Wiadomości: 1
|
 |
« : Marca 22, 2018, 09:52:37 » |
|
Dzień dobry
Nasza historia będzie długa...
Zacznę od ciąży :
Początki były bezproblemowe, jedyna „wada” to pępowina dwunaczyniowa W późniejszym etapie zaczęły się problemy ze stawianiem macicy, w 34tc trafiliśmy do szpitala z właśnie tego powodu.
Ciąża zakończona w 37+4tc (doszlo do nieporozumienia odnośnie terminu )poród wywoływany oxytocyna
W końcowej fazie przebicie pęcherza. Synek dostał 9pkt,
W szpitalu bardzo dużo spał , nie domagał się jedzenia.
Po powrocie do domu zaczęły się nasze problemy.Synek nie chciał ssać piersi .
Miał kłopoty z jej złapaniem, bardzo się denerwował
Jadł bardzo długo , przysypiał podczas jedzenia.
Gdy skończył miesiąc , po każdym karmieniu wpadal w złość , bardzo dużo płakał ,miał poważne problemy ze snem. Był w stanie usnąć tylko na brzuchu. Nie komunikował głodu, od samego początku był karmiony co kilka godzin. Nie przeszkadzała mu mokra pielucha, czy hałas
Od samego początku jeździliśmy prywatnie do lekarzy a każdy powtarzał ze to na pewno kolki.
Przepisywano nam różne preparaty , mleka. Nic nie pomagało.
Mijały tygodnie a nasze dnie wyglądały tak samo :płacz, próby snu i tak wkółko. Jak syn tylko otwierał oczy to krzyczał , nic go nie uspokajało oprócz widoku butelki ( i tak zostało do dzisiaj)
Od początku był z nim słaby kontakt.
nie patrzył w oczy podczas karmienia, nie usmiechal się (nawet nieswiadomie),
Nie lubił pozycji kołyski, silne się odginał. U każdego specjalisty zawsze niemiłosiernie płakał a ja nieudolnie starałam się tłumaczyć, że taka jest nasza codzienność , syna uspokaja tylko jedzenie (!)
Poczatkiem kwietnia skończy 7 miesięcy a synek
Mam wrażenie ze nie rozpoznaje ani męża ani mnie,bardzo rzadko się do nas uśmiecha.
Unika kontaktu wzrokowego , bardziej interesują go przedmioty niż twarze.
Nie jest w stanie skupić się gdy do niego mówię ale ożywia się na widok moich ruszających się palców
Gdy mam go na rękach nie obraca głowy w kierunku mojej twarzy. Nie wyciąga rączek do góry
Błądzi wszędzie wzrokiem a będąc na rękach gdy ktoś stanie na przeciwko niego, nie popatrzy na tę osobę.
Na każdego reaguje tak samo, nie ożywia się na mój widok czy męża..
Często wpada w nieukojony płacz a wtedy uspokoić może go jedynie jedzenie lub znana mu melodia.
Nie potrafię go niczym zająć , żadna zabawa ,śpiewaniem.
nie lubi być odkładany a odłożony wpada w nieukojony płacz
Nie głuży i nie wydaje dźwięków, oprócz pisków i krzyków.
Każda czynność którą wykonuje przy synku konczy się płaczem dlatego zawsze w pobliżu mam grająca pozytywkę która jest w stanie „unieruchomić „ i zająć synka na moment.
W nocy budzi się po kilka- kilkanaście razy zawsze z krzykiem, usypia tylko lulany we wózku.
Nie mamy żadnego schematu dnia czy rutyny.
Nasz dzień polega na ograniczeniu płaczu do minimum , noszeniu , karmieniu i lulaniu..
Ciężko jest opisać słowami jak to wszystko wygląda. Dziś mieliśmy tez wizytę rehabilitantki która zauważyła ze rozwój fizyczny synka tez jest bardzo w tyle
Sama już nie wiem gdzie zwrocic sie o pomoc
Czy specjaliści metody krakowskiej przyjmują dzieci tylko w swoich gabinetach czy jest możliwośc wizyty w domu ..?
|
