Czy to mogą być objawy ze spektrum autyzmu?

Dzień dobry!
Mam bratanicę w wieku 24 miesięcy. Zaczęły mnie niepokoić niektóre jej zachowania, m.in.:
- kiedy się z nią witam nie zwraca na mnie uwagi, nawet jak ją wołam po imieniu
- prawie nie mówi (zdarza się jej powiedzieć tata, nio nio, mama, ale głównie wydaje dźwięki, które nie są słowami)nie chce próbować powtarzać słówek jak się ją o to prosi. Była badana przez logopedę (gdy miała skończone 18m), która stwierdziła podobno, że dźwięki, które ona wydaje to też rodzaj mowy i nie ma się czym na razie martwić
- na placu zabaw nie zwraca raczej uwagi na inne dzieci (czasem się uśmiechnie w stronę starszego dziecka), lub np. schodzi z bujawki, kiedy dołącza do niej inne dziecko, ale nie próbuje się komunikować ani dołączyć do zabawy - najczęściej traktuje dzieci jak powietrze
- w żłobku bardzo ciężko było jej się zaaklimatyzować (nadal po dłuższej przerwie płacze) i do niedawna nie chciała uczestniczyć w żadnych zajęciach tylko siedziała na huśtawce. Ponadto cały czas chodziła z bidonem, z którym nie chciała się rozstawać i rzadko bawiła się czymś innym. Panie ze żłobka schowały huśtawkę i zabroniły wszystkim dzieciom noszenia ze sobą bidonu i podobno jest trochę lepiej, ale nie wiem na ile
- kiedy rodzice wypuszczą ją w parku z wózka, to biega/chodzi własnymi ścieżkami nie idzie w stronę, którą wskazują, nie słucha kiedy ją wołają - muszą ją dogonić i przenieść, lub wsadzić do wózka - nie lubi być prowadzana za rączkę
- nie wiem jak to określić, ale czasem wydaje mi się, że ona ma trochę swój własny świat - nie chodzi o to, że jest zupełnie odizolowana, ale tak jakby czasem była "nie do końca obecna"
- Mój brat uważa ją za indywidualistkę i zbywa moje pytania. Kiedy napomknęłam mu, że ona nie zwraca uwagi na ludzi dodał, że na zwierzęta też nie bardzo i ostatnio kiedy pokazał jej na spacerze kota, to - cytuję: "bardziej interesowała ją nierówność na chodniku", aczkolwiek mojego kota, gdy jest u mnie w mieszkaniu lubi ganiać
Jeśli chodzi o rozumienie co się do niej mówi, to rozumie dużo. Jak ma dobry humor to zrobi papa, pokaże jaka jest duża i np. naśladuje jak robi pszczółka. Lubi książeczki, zabawki z dźwiękiem, ale podobno szybko się nudzi zabawkamiś
Dodam, że mam z nią obecnie dość rzadki kontakt, głownie spotykamy się na placu zabaw, więc nie potrafię opisać jej zachowania w szerszym kontekście. Nie wiem, czy powinnam porozmawiać na ten temat z bratem i bratową, czy poczekać jeszcze trochę i bardziej poobserwować małą. Nie chcę żeby pomyśleli, że wymyślam choroby ich dziecku, ale z drugiej strony, boję się, że coś naprawdę jest nie tak. Jestem ciekawa jak zapatruje się na to specjalista
Dziękuję z góry za odpowiedź