Kłopoty w przedszkolu dziecko 5 letnie

Jestem mamą 5 letniego chłopca. Wcześniak z 35 tygodnia, ur. przez CC, W pierwszym roku rehabilitacja ze względu na asymetrię ułożeniową, siadanie 9 miesięcy, raczkowanie 12, wcześniej pełzanie, chodzenie 14 miesięcy. Opóźniony rozwoj mowy pojedyncze słowa) , od 3 roku pod opieka logopedyczną, teraz juz mówi wszystko, jest w pełni komunikatywny, zdaniami, wszystkie głoski, pytania, intonacja ok. Uczęszczał do żłobka od 3 rż, był nieco wycofany, bawił sie raczej sam, nie chciał uczestniczyc w pracy stolikowej, nie skupiał uwagi przy czytaniu bajek, wolał zabawę, lubił siadac paniom na kolanach, lubił posiłki, źle znosił imprezy typu jasełka,andrzejki, był wtedy niegrzeczny, pobudzony itp. Teraz jest w grupie 5 latków, panie przedszkolanki skarżą się na to, że nie chce pracować w książkach, nie lubi rysować, rysuje słabo, interesuje się przedmiotami dla dorosłych typu laptop, komputer, żaluzje, magnetofony, odkurzacze, klucze, nie bawi się bezpośrednio z dziećmi, tylko obok, zdarza mu się często dzieci sciskać, popychać, zaczepiać, uderzyć, bez powodu. Panie twierdzą że brak mu empatii, robi to z usmiechem. Nie chce dostosować się do zasad, chce rządzić. Gdy jest karany wścieka się i głośno płacze. Jest głośnym dzieckiem, lubi mówić do siebie, powtarzać po kimś, podśpiewywać. Lubi w zabawie lub z nudy mówić przeciągając samogłoski, ma takie jakby natręctwa słowne, ale one się zmieniają co jakiś czas. Lubi bawić się na dywanie np. samochodami leżąc, naśladując warkot silnika. Lubi farby, plastelina, wycinanie, lubi zabawy ruchowe, gimnastyczne, w kółeczku, chętnie podaje dzieciom rączkę, pięknie spiewa piosenki.

Z moich domowych obserwacji niepokoją mnie te fiksacje słowne, ulubione powiedzonka, ciągłe podśpiewywanie, to że lubi hałas, stukanie, szarpanie za klamki, zbytnie przywiazywanie wagi do samodzielnego wykonywania róznych czynności, typu ja gaszę lampkę, biore widelec z szuflady, lubi zamykać dom kluczem, opuszczać rolety, włączać odkurzacz, lubi powtarzalność. Często pyta mnie o to samo kilka razy, mimo, że zna odpowiedź, ale na moją prośbę potrafi odpuścić, nie robi afer. Ma echolalie, ale zawsze podaje kontekst. W sklepie u lekarza, w kosciele jest dość grzeczny ale głośno mówi, wierci się bardzo, nie umie szeptać, Jest zbytnio śmiały wobec dorosłych, bardzo bezpośredni, uparty, szybko się dekoncentruje, szybko zmienia temat. Jest wesoły, komunikatywny, zna kolory, dni tygodnia, miesięcy, pory roku, ładnie liczy, zna dużo literek, dużo wyrazów potrafi przeczytać globalnie, ma dobra pamięć, lubi jeździć rowerem, lubi plac zabaw, ma swoje ulubione bajki, książki, lubi spędzać czas na powietrzu. Opóźniony rozwoj mowy w 3 r ż, sprawił, że myslałam o autyzmie lub ZA, ale neurolog, lekarz rodzinny i logopeda zaprzeczali, syn gaworzył zawsze był komunikatywny, nawet jak nie mówił, bawił się w udawanie, rozumiał polecenia, zawsze reagował na imię, teraz te mysli o zachowaniach ze spektrum wracają. Proszę o poradę co robić.