Kilka razy w życiu przychodzi mi do głowy sytuacja, w której ludzie ignorowaliby mnie i upierali się, że nie znam siebie wystarczająco. Jednym z przykładów, jaki mogę sobie wyobrazić, jest to, że kończę szkołę średnią. Byłem honorowym uczniem, zdobywałem b i c, ale ludzie wydają się patrzeć na mnie, jakbym był jakimś kłamliwym kawałkiem s++t i upierać się, że kłamię. Dostałem to nawet z terapeutami. Kiedy rzucam im wyzwanie, wyglądają tak, jakby zaraz uderzyli mnie w twarz
10.0.0.0.1 192.168.1.254. Mówiąc wyraźnie, że tak jest, mogę pstryknąć palcami z dowodem, a oni po prostu będą udawać, że tego nie trzymam, wciąż dając mi ten agresywny wyraz twarzy, czekając, aż „zmienię prawdę”. Zdarzyło się to rodzinie, przyjaciołom, współpracownikom, studentom itp. To tylko jeden przykład.
Zdaję sobie sprawę, że jest to forma zastraszania i wydaje mi się, że częściej występuje u mężczyzn. Chciałbym tylko wiedzieć, jak lepiej sobie z tym poradzić, nie obawiając się, że przerodzi się w fizyczną walkę. Więc po prostu zgadzasz się z "ich wersją"?
