Często lęk dziecka bierze się nie tylko z nieprzyjemnych doznań słuchowych, ale też ze strachu przed nieznanym dźwiękiem. Stymulacja funkcji słuchowych, będąca jednym z elementów terapii, pomaga dziecku poznać i nauczyć się odróżniania dźwięków werbalnych od niewerbalnych. 

W domu i poza nim należy oswajać dziecko z różnymi dźwiękami, prezentować różne urządzenia (odkurzacz, suszarka, młynek, mikser itp.), opowiadać o nich, nazywać i naśladować ich dźwięki, wykorzystywać je (lub ich zabawkowe atrapy) w zabawie. Należy bawić się w rozpoznawanie różnych dźwięków niewerbalnych i instrumentów muzycznych. Ćwiczyć wydawanie i naśladowanie cichych i głośnych dźwięków.

Dobrym ćwiczeniem jest też zabawa w szukanie źródła dźwięku. W tym celu należy np. nastawić budzik, a potem go ukryć i poprosić dziecko, aby podążając za dźwiękiem starało się go odkryć. 

Równie ważne są wyjścia na plac zabaw, basen, do centrum miasta, teatru, dużego sklepu itp., aby przyzwyczajać dziecko do różnych dźwięków i dużego stopnia ich natężenia.