„Ostatnie lata przyniosły wyjątkowy postęp w mapowaniu architektury funkcjonalnej mózgu i znacząco poszerzyły wiedzę o organizacji i roli poszczególnych sieci w kształtowaniu się możliwości poznawczych człowieka” (K. Jurewicz 2020, s. 118).

W pierwszej, teoretycznej części warsztatu zostaną omówione wyniki najnowszych badań neurobiologicznych dotyczących tworzenia się mózgu społecznego oraz kształtowania się sieci funkcjonalnych w korze mózgowej, ze szczególnym uwzględnieniem grzbietowej i brzusznej sieci uwagowej oraz sieci czołowo-ciemieniowej, która pełni kluczową rolę w procesie adaptacji do nowych zadań.

Badacze podjęli próbę wyjaśnienia trudności w procesach uwagi u osób z różnymi zaburzeniami, między innymi z autyzmem. Zakłócenia pracy kory mózgowej dotyczyły najczęściej centralnych węzłów sieci funkcjonalnych, charakteryzujących się największą liczbą połączeń.

Niski poziom specjalizacji, charakteryzujący aktywność kory mózgu małych dzieci jest jednocześnie wskazówką do budowania skutecznej stymulacji. Doświadczenia dostarczane przez środowisko kształtują struktury i sieci funkcjonalne warunkujące rozwój funkcji poznawczych i behawioralnych. Efektywny sposób stymulacji spełnia biologiczną funkcję rozwoju kory mózgowej we wczesnym okresie życia.

W drugiej, praktycznej części warsztatu przedstawione będą wyniki badań własnych z udziałem dzieci w wieku niemowlęcym (od 3. do 11. miesiąca) oraz przekazane zostaną informacje o zasadach stymulacji.