Sekwencje Wzrokowe

Czym są sekwencje? Dlaczego są tak ważne w procesie stymulacji mechanizmów lewopółkulowych?

Najprościej ujmując sekwencja to ciąg znaków lub symboli, który jest uporządkowany według określonej reguły. Powtarzalność kolejnych elementów wynika z przedstawionej reguły. Umiejętność naśladowania i kontynuowania sekwencji to podstawowa zdolność poznawcza, warunkująca posługiwanie się językiem mówionym i pisanym – bowiem mówienie i pisanie polega między innymi na odtwarzaniu dźwięków lub liter w odpowiedniej kolejności. Brak tej kompetencji może być przyczyną wielu poważnych trudności z opanowaniem języka. Zasadą ćwiczeń lewej półkuli mózgu jest zachowanie linearnego porządku od lewej do prawej.

Jakie są kolejne etapy ćwiczeń sekwencji wzrokowych?

Podczas ćwiczeń układania sekwencji muszą zostać uwzględnione trzy etapy uczenia się – przez naśladownictwo, współdziałanie i instrukcję. Każdy etap ćwiczeń rozpoczynamy od materiału tematycznego, a następnie przechodzimy do materiału atematycznego. Ćwiczenia sekwencji zbudowane zostały według zasady: naśladowania, kontynuowania, uzupełniania oraz samodzielnego układania sekwencji. Na każdym etapie rozpoczynamy od pułapu dwóch powtarzających się elementów, stopniowo zwiększając stopień trudności o dodatkowy element.

Naśladowanie sekwencji

Początkowo dziecko ma za zadanie jedynie odtworzyć sekwencję, układając element po elemencie z zachowaniem kierunku od lewej do prawej. Aby wykonać to ćwiczenie dziecko musi posiadać umiejętność identyfikacji. Aby poprawnie przeprowadzić ćwiczenie, terapeuta przygotowuje sekwencję tematyczną, dwuelementową, umieszczoną na wąskim pasku brystolu. Dziecko otrzymuje pusty pasek tej samej wielkości. Jego zadaniem jest ułożenie identycznej sekwencji z ruchomych elementów z zachowaniem linearnego porządku.

Kontynuowanie sekwencji

Kolejnym etapem jest kontynuowanie układanego wzoru, powtarzając ułożenie elementów w odpowiedniej kolejności. Terapeuta przygotowuje pasek brystolu na którym układa początek sekwencji dwuelementowej, tematycznej. Zadaniem dziecka jest dokończenie zaprezentowanej sekwencji ruchomymi elementami leżącymi na stole.

Uzupełnianie sekwencji

Następnym etapem ćwiczeń jest uzupełnianie brakujących elementów sekwencji. Terapeuta prezentuje dziecku sekwencję dwuelementową (umieszczoną na jednym pasku). W sekwencji brakuje czwartego elementu. Na stole leżą dwa ruchome elementy. Zadaniem dziecka jest uzupełnienie braku właściwym elementem.

Samodzielne układanie sekwencji

To ostatni etap ćwiczeń sekwencji wzrokowych. Terapeuta daje dziecku zestaw obrazków np. trzy świnie, trzy krowy i trzy owce. Zadaniem dziecka jest układanie sekwencji według wymyślonej przez siebie reguły.

Do wykonania wszystkich zdjęć użyliśmy pomocy logopedycznych "Sekwencje" oraz "Sekwencje 2" wydawnictwa Centrum Metody Krakowskiej.

BIBLIOGRAFIA:

J. Cieszyńska, Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych. Metoda Krakowska, Kraków 2010

J. Cieszyńska, M. Korendo, Wczesna interwencja terapeutyczna. Stymulacja dziecka od noworodka do 6. roku życia, Kraków 201