Powszechna dostępność urządzeń pozwalających rejestrować zdarzenia w momencie ich
trwania umożliwiła wprowadzenie tej formy przekazu do praktyki terapeutycznej. W terapii
neurologopedycznej film pełni rolę komunikatu dotyczącego poziomu opanowania funkcji
poznawczych i systemu językowego, a także daje możliwość terapeucie kontrolowania
swoich wypowiedzi i programowanie języka, w jakim buduje wypowiedzi.