Rozwój motoryczny i językowy oraz poznawczy i emocjonalny ma w tym wieku przemożny wpływ na komunikowanie się dziecka z otoczeniem, a idąc dalej także na jego funkcjonowanie w społeczeństwie i przede wszystkim w grupie rówieśniczej. Należy zatem pamiętać, aby ciągle dostarczać bodźców i motywacji do podejmowania wysiłków zmierzających do wszechstronnego rozwoju wspomnianych sfer.

Na usprawnienie tzw. dużej motoryki, która odpowiedzialna jest chociażby za bieganie, skakanie, pokonywanie przeszkód, grę w piłkę czy też zabawy w których ważna jest koordynacja wzrokowo - ruchowa związana z rzutem i celowaniem dobrze wpływają ćwiczenia takie jak np. wchodzenie na drabinkę (można zawiesić na niej zabawkę, żeby zwiększyć motywację dziecka), rzucanie i łapanie piłki z jednoczesnym wypowiadaniem słów (np. rzucający wymienia nazwy zwierząt, zabawek itp.) czy też wskakiwanie, przeskakiwanie i zeskakiwanie z przeszkody oraz wszelkie wyścigi/konkursy biegowe połączone z wykonywaniem prostych poleceń (np. biegnij do mamy, weź od niej misia i wrzuć do pudełka) i ćwiczenia ruchowe połączone z ćwiczeniem koncentracji oraz refleksu (np. bieg od startu do mety, rozpoczęty poleceniem: do biegu gotowy, start).

Z kolei na małą motorykę (np. rysowanie, lepienie z plasteliny, chwytanie przedmiotów, zawiązywanie butów, zapinanie guzików, pisanie, rozwój manualny, rozwój chwytu) zdecydowanie dobry wpływ wywierają ćwiczenia polegające np. na tworzeniu z klocków jak najwyższej wieży oraz innych budowli takich jak chociażby garaż czy dom przy jednoczesnym naśladowaniu dźwięków wydawanych przez zabawki oraz wymyślaniu prostych dialogów. Dobrym pomysłem jest kolorowanie wyznaczonego obszaru, rysowanie równoległe lub odwzorowywanie, rysowanie linii, koła, kwadratu, krzyżyka i prostokąta, dorysowywanie drugiej połowy obrazka, a także dorysowywanie brakującego fragmentu. Okazuje się, że także wykonywanie próby samodzielnego mycia zębów oraz odtwarzanie ruchów danej czynności bez użycia przyborów (np. zakładanie ubrań) i rzucanie piłką/klockiem do celu (np. do koszyka, pudełka, narysowanego na kartce koła) także świetnie stymulują efektywny rozwój motoryki małej.

Usprawniając funkcje motoryczne dziecka nie zapominajmy, aby ćwiczyć z nim także tzw. praksję oralną czyli umiejętność wykonywania przez ruchome elementy aparatu artykulacyjnego takie jak język, wargi, podniebienie miękkie, szczęka dolna ruchów celowych i kontrolowanych. Najlepszymi ćwiczeniami będą tutaj naśladowanie mimiki i odgłosów (np. jak szumią drzewa, jak robi koń, jak chrapie dziadek). Świetnym i zarazem bardzo lubianym przez dzieci (z wiadomych względów) ćwiczeniem jest przyklejenie kawałka wafelka lub opłatka do wałka dziąsłowego, a zadaniem dziecka będzie tutaj zlizywanie i uderzanie językiem w to miejsce wypowiadając przy tym sylaby: LA LA LA lub DA DA DA.

Wymienione tutaj ćwiczenia mają na celu przygotowanie dziecka do realizacji głosek dziąsłowych „sz”, „ż”, „cz”, „dż”, które powinny pojawić się w jego mowie pod koniec czwartego roku życia.

Jak zawsze gorąco zachęcamy Państwa do eksperymentowania i tworzenia własnych propozycji w oparciu o nasze, przedstawione w dzisiejszym wpisie ćwiczenia. Jeszcze raz przypominamy, że w tym okresie dzieci uczą się głównie poprzez zabawę i w taki właśnie sposób najlepiej podejmować aktywność treningową.