Co warto wiedzieć?

• Czwarty rok życia to czas, w którym większość dzieci spotyka się z nowym wyzwaniem jakim jest przedszkole. To w tym miejscu dziecko uczy się nowych zasad, a także narażone jest na wiele nowych bodźców dźwiękowych.

• Na tym etapie najważniejszą umiejętnością przedszkolaka jest słuchanie i rozumienie tekstów pisanych, odczytywanych przez nauczyciela w grupie rówieśników.

• We współczesnych przedszkolach dzieciom oferuje się szereg zajęć, także naukę języków obcych, dlatego należy przygotować dzieci do różnicowania dźwięków mowy innego języka. Warto pamiętać o tym, aby dzieci, które mają problemy w posługiwaniu się językiem ojczystym, były wyłączone z lekcji języka obcego. Dziecko gotowe jest na naukę języków obcych, dopiero kiedy sprawnie komunikuje się w języku matczynym i w pełni opanowało system fonetyczno-fonologiczny.

• Najważniejszym osiągnięciem percepcji słuchowej przedszkolaków jest umiejętność różnicowania głosek opozycyjnych w wyrazach. Należy bacznie obserwować rozwój mowy dziecka, ponieważ nawet niewielkie wady wymowy wskazują na konieczność podjęcia działań logopedycznych. Wbrew powszechnie panującym przekonaniom, przedszkolaki nie nauczą się prawidłowo mówić od swoich rówieśników, ponieważ większość dzieci we współczesnych przedszkolach boryka się z wadami wymowy.

Ćwiczenia stymulujące funkcje słuchowe

1.Identyfikowanie i różnicowanie dźwięków niejęzykowych

• Co słyszysz? (np. cięcie nożyczkami, pstrykanie długopisem).

• Słuchanie i naśladowanie rytmu trzyelementowego (dorosły stuka młotkiem, dziecko naśladuje jego ruchy).

2. Różnicowanie prozodii mowy

• Nauczyciel wypowiada zdanie rozkazujące, pytające lub oznajmujące, następnie zadaje pytanie dziecku: jak mówiłem? Dziecko wybiera schemat twarzy osoby pytającej, rozkazującej lub neutralnej).

• Nauczyciel odpowiednio intonuje zdanie wysokim tonem głosu (kobiecym), niskim (męskim), lub piskliwym (dziecięcym). Na tym etapie także posługujemy się rysunkami schematycznymi (twarz kobiety, mężczyzny lub dziecka). Nauczyciel pyta następnie dziecko: kto mówił? Dziecko podaje odpowiedni schemat.

3. Różnicowanie słów z głoskami opozycyjnymi

• Opiekun przygotowuje obrazki z głoskami opozycyjnymi, Dziecko odwraca obrazek, którego nazwę usłyszy. Przykładowe zestawy wyrazów: półka-bułka, pąk-bąk, kosa-koza, Marta-narta, kość-gość, bucki-budzik.

4. Czytanie książek

• Czytanie dziecku podczas różnego rodzaju aktywności, np. spaceru, jazdy tramwajem, w poczekalni lub podczas pobytu w parku.