Zmysł wzroku jest bez wątpienia najważniejszym zmysłem człowieka dostarczającym większość informacji z otoczenia. To zdolność do odbierania bodźców wywołanych przez światło widzialne oraz ogół czynności związanych z analizą tych bodźców (widzenie).

(zdj. Relacje 2)

W czwartym roku życia dziecka najważniejsze są ćwiczenia nakierowane na naukę czytania. Powinny być one oparte głównie na materiale literowym oraz ewoluować pod wględem ilościowym i jakościowym. Pamietajmy też by stopniowo zawierały coraz większą liczbę elementów. Ćwiczenia mogą się powtarzać jednakże musi zmieniać się ich poziom trudności i liczba elementów. Również kryteria oceniania poprawności wykonanych zadań powinny być odmienne.

(zdj. Sekwencje 2)

Czterolatek musi rozumieć instrukcje werbalne poparte gestem i pokazem, a dorosły winien prezentować ćwiczenia w taki sposób, aby dziecko mogło się im dokładnie przyjrzeć. Ma to niebagatelne znaczenie dla procesu uczenia się, kształtowania uwagi dowolnej, a także rozumienia i działania poprzez analogię. Ważne jest, aby podczas ćwiczeń działania były podejmowane w kierunku od lewej strony do prawej.

Materiał, który prezentuje się dziecku zaliczany jest do dwóch kategorii:

- tematycznej (są to elementy znane dziecku z otoczenia – osoby, zwierzęta, przedmioty, bazujące na doświadczeniach dziecka)

- atematycznej - czyli materiał symboliczny, abstrakcyjny (figury geometryczne, wielkie litery, samogłoski, sylaby, wzory figuralne). Praca na materiale atematycznym jest niezbędna do rozumienia symbolicznej funkcji języka, czytania i pisania.

(zdj. Szeregi 2)

Poniżej prezentujemy ćwiczenia, które warto wykonywać z dzieckiem:

1. Identyfikacje obrazków tematycznych (ważne, aby materiał różnił się niewielkimi szczegółami, najtrudniejszy materiał to elementy obracane w przestrzeni) - można wykorzystać tutaj pomoc Relacje i Relacje 2

2. Identyfikacje obrazków atematycznych (pomoc Relacje)

zdj. (Relacje)

3. Porównywanie obrazków tematycznych

4. Różnicowanie - wyszukiwanie wśród 6 elementów obrazków tematycznych jednego - różniącego się        szczegółem 

5. Różnicowanie - wyszukiwanie wśród 6 elementów obrazków atematycznych jednego - różniącego się szczegółem

6. Wyszukiwanie wśród 6 elementów różniących się szczegółami obrazków tematycznych jednego - wzorcowego, umieszczonego z lewej strony kartki

7. Wyszukiwanie wśród 6 elementów różniących się szczegółami obrazków atematycznych jednego wzorcowego, umieszczonego z lewej strony kartki

8. Dobieranie brakujących elementów w dużych ilustracjach tematycznych

9. Kategoryzowanie klocków według jednej cechy, w oderwaniu od innej, np. tworzenie kategorii trójkątów i kwadratów o różnej wielkości i kolorach (można wykorzystać pomoc Kategoryzacje Obrazkowe)

(zdj. Kategoryzacje Obrazkowe)

10. Dobieranie podpisów do obrazków (rzeczowniki konkretne w mianowniku liczby pojedynczej)

11. Układanie historyjek obrazkowych (historyjki z następstwem czasowym)

12. Układanie historyjek obrazkowych wymagających rozumienia przyczyny i skutku działania bohaterów

13. Naśladowanie sekwencji czynności

14. Naśladowanie czynności wykonywanych przez osoby przedstawione na obrazku

15. Naśladowanie sekwencji zdarzeń (terapeutka pokazuje 3-4 czynności, które wykonuje mama, np. nakłada pastę na szczoteczkę, myje zęby i płucze buzię , a dziecko naśladuję tę pantomimę)

16. Naśladowanie ułożenia wzorów tematycznych z klocków

17. Naśladowanie ułożenia wzorów atematycznych

18. Odwracanie w umyśle wzorów tematycznych i atematycznych.

(zdj. Szeregi)

19 Szeregowanie wg wielkości, długości, nasycenia barwy (pomoc Szeregi 1 i 2)

20. Kontynuowanie sekwencji tematycznej i atematycznej (pomoc Sekwencje 1 i 2 )

(zdj. Sekwencje)

21 Dobieranie schematów twarzy do osób przedstawionych na ilustracjach

22. Odgadywanie symboli (co przedstawia rysunek schematyczny)

23. Rozpoznawanie i odczytywanie sylab otwartych w paradygmatach (pomoc Sylaby Inaczej).

(zdj. Sylaby Inaczej)

24. Odczytywanie sylab o schemacie: samogłoska-spółgłoska-samogłoska, np. APA, OMO UBY itd.

Ćwiczeń, które można wykonywać wspólnie z dzieckiem jest oczywiście więcej. Dziecko w wieku czterech lat jest chętne do zabawy. Pamietajmy o tym, że w tym okresie uczy się ono głownie poprzez zabawę. Wykorzystajmy zatem ten czas jak najefektywniej.